هویت بخشی در بافت های تاریخی در راستای بازآفرینی محیط شهری با تاکید بر عناصر کالبدی هویت

امروزه تنزل تدریجی ساختار عناصر هویت بخش بافت های تاریخی کهن شهرهای بزرگ ایران، در کنار ناکارآمدی کارکردی، نارسایی عملکردی معضلات فرهنگی-اجتماعی در این قبیل بافت ها، به چالشی مهم در برنامه ریزی مدیریت این گونه شهرها بدل شده است. محور ارگ در مرکز کلان شهر مشهد، در شمار محورهای تاریخی شهری است که طی سال های اخیر با ظهور الگو واره های معماری-شهرسازی نامتوازن با ساختار فرهنگی- تاریخی محور، نابودی تخریب تدریجی عناصر هویتمند، شکل گیری منظری منقطع ازتاریخ، فرهنگ هویت ایرانی اسلامی موجود، کمبود خدمات عمومی، که تماما منجر به کاهش حضور پذیری شهروندان گردیده است. از این رو هدف پژوهش حاضر شناسایی ظرفیت عناصر کالبدی هویت ساز در بازآفرینی بافت کهن محور ارگ مشهد می باشد. روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف، توسعه ای-کاربردی از منظر طرح تحقیق، تحلیلی- توصیفی است. ابزار گردآوری اطلاعات این مقاله مصاحبه، پرسشنامه ومطالعات اسنادی کتابخانه ای را دربر میگیرد. بدین منظور برای مراجعه به آراء استفاده کنندگان از فضا حجم نمونه آماری برمبنای فرمول کوکران درحدود 100 نفر درنظر گرفته شده تجزیه تحلیل داده ها با تحلیل فی کرایمر صورت پذیرفته است. یافته های این پژوهش حاکی ازوجود ارتباط معنادار عناصر هویتمند کالبدی درمحور ارگ با پارامترهای کمی موجود در محور می باشد نتایج این پژوهش گویای این مطلب است که طراحی یا ارتقاء کیفیت عناصر کالبدی یادشده درمحور می تواند علاوه بر زمینه سازی برای احیاء هویت، خاطره وتاریخ محور ارگ، به معاصرسازی تامین نیازهای جدید شهروندان بازآفرینی منطبق بر حال هوای مشهد قدیم بیانجامد.