بررسی افسردگی عوامل مرتبط با آن در سالمندان

افسردگی طیفی از اختلالات خلقی است که با اختلال پایدار در تنظیم هیجان، شناخت، رفتار یا علایم جسمی مرتبط با اختلال عملکرد قابل توجه کاهش ظرفیت برای لذت بردن همراه است. افسردگی در افراد سالمند رایج است، اگرچه به اندازه جوانان شایع نیست. این امر ممکن است به دلیل عدم شناخت علایم افسردگی به عنوان تشخیص افسردگی در سالمندان باشد با اینکه علایم افسردگی با دیگر اختلالات مرتبط با دوران سالخوردگی مخلوط شود یا افسردگی ممکن است به اشتباه به عنوان روند نرمال بخشی از روند پیری محسوب گردد در صورتی که افسردگی بخشی عادی از دوران پیری نیست .نتایج: طبق مطالعات گوناگون، شیوع افسردگی عمده در جمعیت سالمندان متفاوت است. در برخی از مطالعات در سال میزان شیوع افسردگی در سالمندان مقیم جامعه را، 4/9 درصد تا دصد، سالمندان بستری در بیمارستان 10تا12درصد سالمندان مقیم آسایشگاه 14تا42درصد برآورد کرده است. در صورتی که در مطالعه ای در سال 2014 این میزان در هر سه گروه تا برابر اعلام شده است بحث نتیجه گیری: در بررسی مدیریت افسردگی در بیماران سالمند، علاوه بر توجه به اختلال افسردگی اولیه، افسردگی ناشی از دارو مانند استفاده از دیگوکسین، داروهای ضدسرطان ،افسردگی ناشی از الکل مواد افسردگی ناشی از بیماری های جسمی مانند کم کاری تیرویید، سرطان دمانس پارکینسون اختلالات قلبی-عروقی،کمبود ویتامین ب12و.. باید مدنظر قرار گیرد. در زمینه درمان این افراد،تشخیص رفع بیماری های زمینه ای توجه به عوارض دارویی مورد اهمیت می باشد. استفاده از داروهای ضدافسردگی درمان های روانشناختی، تشنج درمانی الکتریکی مداخلات اجتماعی، در دوره درمان افراد سالمند می تواند بنا به شرایط بیمار مدنظر قرار گیرد. با توجه به افزایش سریع جمعیت بزرگسالان سالمند در سراسر جهان، تمرکز بر شناسایی درمان به موقع اختلالات روانی در سالمندی ضروری می باشد.