خطر تشخیص دیرهنگام سرطان پستان در بیماران با مشکلات روانی یک گزارش موردی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 494

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CCRMED02_241

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

Abstract:

مقدمه: احتمال درمان قطعی در بیماران مبتلا به سرطان سینه، با تشخیص به هنگام افزایش می یابد؛ به منظور تشخیص زود هنگام سرطان سینه، معاینه خودآزمایی سینه(Breast Self-Examination) به صورت دوره ای ضروری می باشد. این گزارش موردی، مربوط به یک بیمار مبتلا به سرطان سینه می باشد که به علت عقب افتادگی ذهنی، خودآزمایی دوره ای سینه را انجام نداده بود در نتیجه سرطان بصورت گسترده در او پیشرفت کرده بود تا جاییکه که خانواده وی در مراحل پایانی سرطان، متوجه بیماری وی شده اند در نهایت فرد را جهت درمان به مرکز درمانی منتقل نمودند.معرفی بیمار: مورد گزارش شده خانمی 31 ساله با تاریخچه عقب افتادگی خفیف ذهنی بود. طبق گزارش خانواده بیمار، فرد تا حدودی ارتباط اجتماعی عاطفی با محیط برقرار می کرد. بهداشت فردی بیمار به صورت کامل توسط خود بیمار انجام می شود. در هفته قبل از جراحی خانواده بیمار به صورت کاملا اتفاقی متوجه وجود توده بسیار بزرگی در کنار سینه راست دخترشان شدند. پس از مراجعه به جراح تشخیص سرطان با متاستاز به چندین نقطه دیگر از بدن مشخص گردید.بحث نتیجه گیری: معاینه خودآزمایی دوره ای سینه در بیماران با مشکلات روانی در سطوح مختلف توسط تیم درمانی یا اعضای خانواده می تواند بسیار حایز اهمیت باشد تشخیص زود هنگام سرطان های سینه را به همراه داشته باشد.

Authors

حجت ترکمندی

کارشناسی ارشد مراقبت های ویژه، عضو هیات علمی، گروه اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران

لیلا ساداتی

دانشجو دکتری تخصصی آموزش پزشکی، عضو هیات علمی، گروه اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج،ایران

محمود کهن

دانشجوی دکتری تخصصی آموزش پزشکی، عضو هیات علمی، گروه اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز،کرج، ایران

زهرا نوری خانقاه

کارشناسی ارشد اتاق عمل، عضو هیات علمی گروه اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران(نویسندهمسیول)