رفع ابهام در سنجه ی باز بهنجارش با استفاده ازرهیافت بار موثر

یکی از معضلاتی که در نظریه ی QCD وجوددارد، مشکل وابستگی جملات در سری اختلالی به سنجه بازبهنجارش میباشد. مشاهده پذیرهای QCD فقط وابسته به کمیات فیزیکی نظیر مقیاس انرژی هستند. هنگام محاسبه ی سری های اختلالی که در مرتبه ی معینی قطع شده اند, علاوه بر وابستگی به مقیاس انرژی, مقیاس باز بهنجارش نیز ظاهر میشود. اکنون این سوال مطرح است که چگونه میتوان عمل نمود که وابستگی به مقیاس بازبهنجارش ازبین برود و یا این که اثر آن به حداقل برسد. روش سریعترین همگرایی (FAC) یکی ازاین راه حلها است. در این روش فرض برآن است که میتوان سنجهی بازبهنجارش را طوری انتخابنمود که تمام جملات سری اختلالی از بینبروند و تنها جملهی اول باقی بماند. در این حالت جمله ی اول نقش یک کمیت موثر را بازمیکند، که جانشین تمام کمیات موجود در سری اختلالی میشود. در اینچا به بررسی فرایند بار مؤثر پرداخته و فرض FAC برای رفع ابهام از سنجه ی بازبهنجارش بررسی می شود.. با توجه به برابر شدن ثابت های جفت شدگی تا مرتبه ی اول در دو سنجه ی متفاوت ،سنجه بازبهنجارش بصورت (فرمول در متن اصلی موجود می باشد) بر حسب انرژی فیزیکی Q2 بدست می آید.