بررسی امکان جایگزینی تیکنر کنسانتره مجتمع مس شهربابک با جداکننده های گریز از مرکز

مسیله آب در طی سالیان اخیر به یکی از مهمترین مسایل کشور به تبع آن کارخانه های فراوری تبدیل شده است. محدود بودنمنابع آبی کاهش آنها باعث شده است که بازیابی حداکثری آب در کارخانه ها از دغدغه های اصلی بیشتر مدیران باشد. به طورمعمول در فرآوری کانه های مس به ازای هرتن کانسنگ، دو تن آب مورد نیاز است. درنتیجه بازیافت استفاده مجدد آن در کاهشهزینه های تولید اهمیت شایان توجهی دارد. حدود صد سال پیش روشی که برای جداسازی دوماده غیرقابل اختلاط بکار می رفت،جداسازی براساس ته نشین شدن تحت تاثیر جاذبه زمین (نیروی وزن) بود. امروزه ساخت جداکننده های گریز از مرکز رایج میباشد. اساس کار جداکننده های گریز از مرکز جداسازی اجزاء مختلف بر حسب اختلاف در چگالی فاز مایع جامد است. در اینپژوهش، جهت بررسی امکان جایگزینی تیکنر کنسانتره با جداکننده گریز از مرکز، آزمایش هایی در سطوح مختلف با دستگاهسانتریفیوژ انجام شد، نتایج حاصله با نتایج آزمایش هایی که در راستای بررسی کارایی تیکنر انجام شده بود مقایسه گردید. مقایسه نتایج نشان می دهد که استفاده از جداکننده های گریز از مرکز، مقدار ذرات معلق در آب سرریز را از 5000ppm به 30ppm کاهش میدهد.

Keywords:

جداکننده گریز از مرکز , تیکنر , فلوکولانت