آیا شرکتها بعد از تجدید ارایه صورتهای مالی، استراتژی های محافظه کارانه تری را در مورد گزارشگری سود خالص اتخاذ می نمایند یا خیر

سامانه حسابداری ابزار انتقال اطلاعات مالی قانونی ترین کانال توزیع اطلاعات برای بنگاه های اقتصادی به شمار می رود. این وظیفه مهم سیستم حسابداری به وسیله گزارش های مالی ایفا می شود. سامانه حسابداری به مثابه هر نظام اطلاعاتی دیگر، نیاز به تعدیل اصلاح دارد. اما از آنجا که خروجی این سامانه مبنای تصمیم گیری اقتصادی استفاده کنندگان از اطلاعات مالی است این گروه ریسک بازده سرمایه گذاری های خود را بر اساس اطلاعات این سامانه تعیین می کنند. هرگونه تغییر تعدیل در خروجی های آن می تواند نوعی بی اعتمادی به این نظام گزارشگری مالی را در بین فعالان بازار سرمایه استفاده کنندگان به وجود آورد. زیرا، مبانی اخذ تصمیمات اقتصادی ایشان بر اساس خروجی های قبلی که به اشتباه ارایه گردیده است، اتخاذ شده است. در سال های اخیر تجدید ارایه اطلاعات صورت های مالی توسط شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به کرات صورت پذیرفته است. به گونه ای که طبق آمار ارایه شده در پژوهش های قبلی، بیش از 85 درصد شرکت های بورسی صورت های تجدید ارایه شده منتشر نموده اند. از این رو، پژوهش حاضر به صورت نظری عوامل موثر بر تجدید ارایه صورت های مالی را تشریح به منظور انجام پزوهش های آتی، مفروضاتی را مطرح ارایه نموده است. با این هدف که پژوهش حاضر بتواند در انجام مطالعات آتی به این موضوع بپردازد که آیا شرکت ها بعد از تجدید ارایه صورت های مالی، استراتژی های خود را تغییر می دهند تا در دوره های مالی آتی، تجدید ارایه های کمتری داشته باشند.

آیا شرکتها بعد از تجدید ارایه صورتهای مالی، استراتژی های محافظه کارانه تری را در مورد گزارشگری سود خالص اتخاذ می نمایند یا خیر Keywords:

نظام گزارشگری مالی , تجدید ارایه صورت های مالی , محافظه کاری