حسابداری مصرف منابع (RCA)

در این مقاله، ابتدا پنج نوع سیستم بهایابی محصول را توصیف می نماییم: سیستم سنتی مبتنی بر حجم، سیستم بهایابی بر مبنایفعالیت، حسابداری مصرف منابع، سیستم بهایابی بر مبنای فعالیت زمان گرا سیستم بهایابی تعدیل شده بر مبنای فعالیت. سپس نقاط اشتراک افتراق آنها را بر شمرده به ترویج درک انتقادی تطبیقی هریک از آنها می پردازیم. توضیح می دهیم که چگونه مسایلمربوط به اندازه گیری سهولت اجرای آنها، تقاضا برای هریک را تحت تاثیر قرار می دهد. سپس شرایطی که هریک از سیستم های فوق برتر می باشد را شناسایی نموده در نهایت از بینش کسب شده جهت ساخت یک سیستم ترکیبی که تلفیقی از ویژگی های مطلوب هریک از این رویکردها باشد، بهره می بریم. نتایج نشان می دهد که در این سیستم با تجزیه نرخ هر واحد ظرفیت مبتنی بر سیستم بهایابی بر مبنای فعالیت زمان گرا به بخش مستقیم غیرمستقیم، از مزایای سیستم حسابداری مصرف منابع نیز بهره مند خواهیم شد در نتیجه انعطاف پذیری ذاتی در معادلات زمان، قدرت قابل توجهی را برای این سیستم ترکیبی به ارمغان می آورد.