ترویج و توسعه کشت گیاهان دارویی با هدف مصرف بهینه آب در مناطق خشک

آب مایه حیات است و زندگی تمامی موجودات زنده مانند انسان ها، جانوران و گیاهان بطور مستقیم به آب وابسته است. کاهش سطح آب های زیر زمینی و خشکسالی ها، اهمیت آب و مدیریت منابع آبی موجود رادو چندان می کند. گیاهان دارویی بر خلاف عموم محصولات زراعی و باغی که در اثر تنش های محیطی لطمه می بینند، می توانند یکی از موارد استفاده بهینه و بهره بری بیشتر از منابع آبی بشمار آیند. تنش خشکی یکی از مهمترین تنش های محیطی است که بر رشد، عملکرد و متابولیت های ثانویه همه گیاهان به طور یکسان عمل نمی کند بطور کلی گیاهان معطر غنی از اسانس در مناطق خشک نسبت به مناطق مرطوب خیلی فراوان تر هستند. این پژوهش با استناد و بررسی منابع موجود و مطالعات اسنادی و مرور مطالعات گذشته با هدف بررسی تاثیرگیاهان دارویی در استفاده بهینه و بهره بری بیشتر از منابع آبی مناطق خشک و نیمه خشک کشور انجام شده است. نتایج نشان میدهد که کشت گیاهان دارویی در شرایط تنش های محیطی، علی رغم اثرات نامطلوبی که تنشها بر روی شکل ظاهری و فیزیولوژی عموم گیاهان دارند موجب افزایش بعضی از متابولیت های ثانویه از جمله اسانس ها و آلکالوییدها می شوند. بنابراین می توان با کشت گیاهان دارویی تحت شرایط تنش خشکی و استرس کم آبی بر میزان ماده موثره آنها افزود و در عین حال با اعمال روش هایی از جمله استفاده از میکرو ارگانیسمها اثرات نامطلوب تنش ها را در مناطق خشک مدیریت کرده و کاهش داد.

Keywords:

خشکسالی , مدیریت منابع آبی , گیاهان دارویی , تنش خشکی , میکرو ارگانیسم ها