ارزیابی آسیب پذیری آبخوان با استفاده از دو مدل DRASTIC و SINTACS

منابع زیرزمینی آب به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از آب های سطحی و بارندگی تغذیه می شوند؛ بنابراین استفاده پایدار از این منابع به معنای برداشت محدود از آنهاست. طوری که در چند سال اخیر برداشت از منابع آب زیرزمنی از میزان تغذیه آن بیشتر بوده است بنابراین این امر به معنای استخراج و استفاده از آبی است که در طول هزاران سال در لایه های آبدار زمین ذخیره شده است. با این کار سطح آب های زیرزمینی در منطقه روز به روز افت کرده و سرانجام به جایی خواهد رسید که آبی برای استخراج وجود نخواهد داشت. بدلیل عدم شناخت صحیح یا عدم درک میزان آسیب پذیری سریع آب های زیرزمینی، سهل انگاری های زیادی صورت گرفته است که ادامه روند باعث بروز بحران های زیست محیطی بسیاری مخصوصا در کشورهای خشک و نیمه خشک خواهد شد. روش ها و مدل های زیادی برای بررسی آسیب پذیری آبخوان ها با توجه به شرایط محیطی وجود دارد با این جال در این پژوهش برای شناخت بهتر آسیب پذیری به دو مدل DRASTIC و SINTACS پرداخته شد. هردو مدل دارای هفت پارامتر بوده و در ارزیابی ریسک و آلودگی کمک زیاد می کنند. مدل DRASTIC که مخفف پارامترهای عمق آب زیرزمینی ( D )، تغذیه خالص ( R )، مواد تشکیل دهنده آبخوان ( A )، بافت خاک ( S )، توپوگرافی ( T )، اثر منطقه اشباع ( I ) و هدایت هیدرولیکی آبخوان ( C ) می باشد. مدل SINTACS نیز مخفف عمق سطح ایستابی ( S )، تغذیه خالص ( I )، اثر منطقه اشباع ( N )، نوع خاک ( T)، محیط آبخوان ( A )، هدایت هیدرولیکی ( C ) و شیب ( S ) است. این دو مدل کاملا شبیه هم هستن و تنها تفاوت بارز روش در فرآیند وزن و رتبه دهی دو مدل است.

Keywords:

مدل درستیک , مدل سینتکس , آب زیرزمینی , آلودگی آب زیرزمینی , ارزیابی آسیب پذیری