ارزیابی و بررسی نقش دانه بندی و جنس فیلر در خرابی، روسازی لایه های آسفالتی و لزوم استفاده از روش های نوین ترمیم و نگهداری

فیلر به عنوان ریزدانه ترین بخش مصالح سنگی مورد استفاده در تهیه مخلوط های بتن آسفالتی، تاثیر یسزایی در خصوصیات مخلوط ها دارد. فیلر در آسفالت به منظور پر کردن فضاهای خالی، افزایش دوام و کاهش نفوذپذیری مخلوط و در نتیجه افزایش مقاومت در برابر نفوذ آب بکار می رود. با انکه فیلر بخش بسیار اندکی از مصالح سنگی را تشکیل می دهد، اما تغییر نوع، دانه بندی و جنس و مقدار مصرفی و تغییرات جزیی در مقدار فیلر می تواند در خصوصیات مخلوط های آسفالتی بسیار تاثیرگذار باشد. هدف از کاربرد فیلرهای با منشا و جنس مختلف بر خواص فیلر و نیز مخلوط های آسفالتی و روش های نوین روسازی خرابی هاست. فیلرهای مورد استفاده عبارتند از فیلر سنگ آهکی، فیلر سنگ سیلیسی، فیلر سیلیسی اصلاح شده با افزودن آهک هیداراته و فیلر از مصالح روباز معدنی(خاکی). روش تحقیق به صورت توصیفی و تحلیلی انجام پذیرفته و همچنین با شیوه استلالی، به منابع و متون معتبر کتابخانه ای، استنادی و شبکه جهانی اینترنت نیز ارجاع شده است. نتایج حاکی از این است که روش ها و فن آوری های نوین ساخت روسازی معابر شامل آسفالت های گرم، بازیافت سرد آسفالت، قیرهای امولسیون و استفاده آن ها در تولید مخلوط آسفالت، استفاده از پودر لاستیک به منظور بهبود خواص و عمر مخلوط آسفالت و مخلوط های آسفالتی با استخوان بندی سنگی( SMA)،که روش آخری بهترین کاربرد را دارد. خواص سفت کنندگی فیلرها در مخلوط های فیلر- قیر بسته به نوع و تست فیلر در مخلوط تغییر می کند. همچنین، نوع فیلر مصرف شده بر خواص مکانیکی و دوام بتن آسفالتی تاثیر دارد. مصرف فیلر از انواع نامناسب می تواند این خواص را درجهت نامطلوب تغییر دهد. افزودن آهک هیدراته به فیلر سیلیسی می تواند عملکرد این نوع فیلر در مخلوط آسفالتی را به نحو چشمگیری بهبود بخشد.

Keywords:

فیلر , جنس , دانه بندی , خرابی , روسازی های آسفالت , روش های نوین , ترمیم و نگهداری.