بررسی اثرات گرافیکی و حظ بصری هنر خوشنویسی در ارتقای شاخص های معماری شهری سقز با استفاده از روش ANP

ساخت و طراحی فضاهای شهری یک موضوع بین رشته ای می باشد. دستاوردهای علم و هنر در نقطه ای به نام معماری به هم می رسند و معماران باید مسیولیت سنگین ایجاد حظ بصری را به دوش بکشند زیرا شهرها مکان مناسبی برای اعتلای ارزشهای فرهنگی گسترش و تحکیم روابط و مناسبات اجتماعی و پاسداری ارزشهای انسانی و هویت های ملی و محلی هستند. در شهرهای ایرانی اسلامی فرم ظاهری هر شهر ناشی از محتوا و معنایی در باطن است که ریشه در جهان بینی و فرهنگ و رسوم و طبیعت بومی آن منطقه دارد. ایجاد حظ بصری از معماری یک خانه تا یک شهر با هنر های متعددی اجرا می گردد که یکی از آن ها خوشنویسی می باشد. در ایران و در تمام کشورهای اسلامی خطاطی همیشه هویت دهنده به معماری بوده است. معماری اسلامی بدون استفاده از خط، فاقد هویت است اما زمانی که خط بر معماری می نشیند، آن معماری دارای هویت قویتری می شود. در مقاله حاضر اثرات گرافیکی و حظ بصری هنر خوشنویسی در ارتقای شاخص های معماری شهری سقز بررسی شده است روش تحقیق پیمایشی و تحلیلی می باشد. برای این کار نظرات شهروندان و متخصصین در مورد بکارگیری آثار خوشنویسی در معماری فضاهای عمومی و خصوصی شهر با روش ANP مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد شهروندان جای خالی آثار خوشنویسی را در معماری شهر درک نموده اند و خواستار ایجاد حظ بصری با استفاده از هنر خوشنویسی بوده و آن را در ارتقای شاخص های بهبود کیفیت معماری شهر بسیار مهم می دانند. با توجه به پتانسیل ها و ظرفیت فرهنگی غنی شهر سقز پیشنهادات کاربردی جهت تقویت حظ بصری و گرافیک محیطی شهر ارایه گردیده است.

Keywords:

معماری , گرافیک , خوشنویسی , سقز , کردستان.