نقش و جایگاه روش سناریو پردازی در تصمیم گیری و تصمیم سازی آینده

تصمیم گیری فرآیندی مهم و حایز اهمیت است که هم در جنبه های فردی زندگی و هم در جنبه های اجتماعی بکار گرفته شده و بطور مداوم در جریان است. اهمیت این فرآیند در برنامه ریزی های سازمانی و سیاست گذاری های کلان دوچندان شده و نقش آن را پررنگ تر و اشتباه در آن را نیز پرخطرتر می نماید. ما در برنامه ریزی ها و اقداماتی که در آینده قرار است انجام شود همواره یک دسته شرایط عدم قطعیت را در مقابل خود خواهیم داشت که هرچه وضعیت این شرایط شفاف تر و مشخص تر باشد تصمیمات و برنامه های ما موثرتر و دقیق تر خواهند بود. لذا ابزارهای متفاوتی برای کاهش این عدم قطعیت و یا کنترل آن در کنار مفاهیم برنامه ریزی و تصمیم گیری و تصمیم سازی بوجود آمده اند که هرکدام سعی در بهبود تصمیم ها و منطقی تر شدن آن دارند. در این بین آینده پژوهی نیز بعنوان دانشی میان رشته ای با ابزارهای خاص خود می تواند در بهبود ترسیم فضای آینده و در بوته آزمایش گذاشتن تصمیمات اتخاذ شده نقش آفرینی کرده و کمک شایانی را به کاهش هرچه بیشتر عدم قطعیت نماید. در این مقاله سعی شده است با معرفی سناریوپردازی بعنوان یکی از ابزارهای یاد شده، میزان همکاری آن را در تصمیم هایی که برای آینده اتخاذ می شود بررسی نماید.

Keywords:

آینده پژوهی , تصمیم گیری , تصمیم سازی , عدم قطعیت , سناریوپردازی , سناریونگاری