ایماژ و تصویرآفرینی در اشعار منوچهر آتشی

بسیاری از شاعران در اشعار خود به خوبی از تصویر آفرینی و ایماژ بهره برده اند و می توان گفت که این شگرد شاعرانه از زمانرودکی تا حال ادامه داشته است. در تصویر آفرینی عنصر رنگ نقشی اساسی و عمده را داراست. رنگ ها در روح و روانآدمی اثر می گذارند که موجب تغییر رفتار وی می شوند و این نوع تغییر به تحول در خصوصیات و شخصیت افراد منجر می گردد.انسان و رنگ زیر مجموعه ای از نظام کل و جهان می باشند، لذا انسان و رنگ و طبیعت دایما در تعامل با هم بوده و در نهایتانسان محصور در چهار دیواری طبیعت را تحت تاثیر کلی و محسوس قرار می داند. یک رنگ بخش میانی مغز را تحریک می کندو در نتیجه بر اعصاب و روان انسان اثر می گذارد. گاه ایماژ در شعر و بهره بردن از رنگی خاص خبر از درون شاعر و افکار او دارد.وجود محسوس رنگ های متنوع در اشعار منوچهر آتشی نشان دهنده ی بازتاب های مختلف روانی در وی است که ما با توجه به آنهامی توانیم به وضعیت روانی و جسمانی شاعر یا وضعیت روحی و روانی وی در ارتباط با جامعه دست یابیم. ما در این مقاله با دقتنظر در میزان بسامد رنگ ها نشان خواهیم داد که رنگ ها در شعر آتشی متاثر از محیط جغرافیایی، اجتماعی و فرهنگی حاکم برجامعه ی وی بوده است. و خواهیم دید که آتشی در اشعارش از رنگ های بومی منطقه ی زندگیش بهره ها برده و تصویر پردازی هاو ایماژ شعرش متاثر از همین رنگ است.

Keywords:

تحلیل روانشناسی رنگ , ایماژ , شعر , منوچهر آتشی