بررسی آزمایشگاهی اثر نوع و میزان حلال بر نفوذ امولسیون اندود نفوذی در مصالح اساس

حلال های نفتی بطور گسترده در تولید قیرهای امولسیونی که برای اندود نفوذی کاربرد دارند، مورد استفاده قرار می گیرد. این حلال ها توانایی افزایش نفوذ قیرهای اندود نفوذی در سطح لایه اساس کوبیده شده را دارند. در این مقاله با توجه به اهمیت مسایل زیست محیطی و هزینه فزاینده حلال های نفتی، امولسیون کاتیونی تولید شده با حلال های نفتی و گیاهیبا سه مقدار متفاوت صفر، 7 و 12 درصد مورد بررسی قرار گرفته است. برای انجام آزمون های نفوذپذیری، امولسیون های فوق تا رسیدن به مقدار 40 درصد فاز قیری با آب رقیق شده و میزان نفوذپذیری آنها در نمونه های اساس متراکم در دو حالت خشک و مرطوب اندازه گیری گردید. نتایج نشان دادند مقدار حلال در میزان نفوذ امولسیون های قیری بسیار موثراست و امولسیون های حاوی حلال، نفوذ بهتری نسبت به امولسیون بدون حلال داشتند. هرچند در امولسیون های تولید شده با حلال نفتی نفوذپذیری اندکی بهتر بود، لیکن امولسیون های حاوی حلال گیاهی نیز نتایج قابل قبولی در مقایسه با حلال نفتی داشتند. همچنین نوع و رطوبت مصالح سنگی اثر قابل توجهی بر نفوذ امولسیون دارد، به گونه ای که نفوذپذیریدر مصالح کوهی آهکی مرطوب نسبت به مصالح کوهی خشک و مصالح رودخانه ای سیلیسی در دو حالت خشک و مرطوب بسیار مطلوب و قابل توجه بوده است.

Keywords:

اساس , اندود نفوذی , اموسیون قیری , نفوذپذیری , حلال گیاهی