بررسی جابه جایی واجی در زبان ایرانی میانه و ایرانی جدید
Publish place: Mytho-Mystic Literature Journal، Vol: 4، Issue: 12
Publish Year: 1387
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 530
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_MMJ-4-12_001
Index date: 20 May 2019
بررسی جابه جایی واجی در زبان ایرانی میانه و ایرانی جدید abstract
جابه جایی واجی فرایندی که در آن ترتیب واج ها معکوس می شود موضوع مطالعات بسیاری بوده است. جابه جایی واجی می تواند منظم یا غیرمنظم باشد. این فرایند در حوزه واج شناسی، مطالعه همزمانی را به مطالعه در زمانی پیوند می دهد. هدف این مقاله، بررسی جابه جایی واجی در زبان فارسی معاصر و نیز به طور درزمانی در زبان پهلوی (ایرانی میانه) و فارسی معاصر است. پس از مقدمه، ماهیت فرایند جابه جایی واجی از دیدگاه های مختلف بررسی و سپس به انواع این فرایند اشاره می شود. در بخش اصلی مقاله، داده های زبان فارسی و پهلوی بررسی می شود. تحلیل داده ها نشان می دهد که در زبان فارسی، جابه جایی واجی در چارچوب نظریه بهینگی به منظور رعایت اصل آرایش رسایی، قانون برخورد هجایی و محدودیت عدم آغازه هجایی پیچیده، انجام می پذیرد
بررسی جابه جایی واجی در زبان ایرانی میانه و ایرانی جدید Keywords:
بررسی جابه جایی واجی در زبان ایرانی میانه و ایرانی جدید authors
محمدرضا احمدخانی
استادیار دانشگاه پیام نور ورامین