مدل سازی کیفی شبکه های توزیع آب مبتنی بر متغیرهای بیولوژیکی

کیفیت آب از مهم ترین فاکتورهای کارایی شبکه محسوب می شود، زیرا با سلامت عده زیادی از مصرف کنندگان در شبکه های توزیع آب در ارتباط مستقیم است، بنابراین، لازم است تحلیل درستی نسبت به این پارامتر در شبکه های توزیع آب صورت پذیرد. در این تحقیق، کلر باقیمانده، باکتری های هتروتروف و کربن های آلی تجزیه پذیر (BDOC) به عنوان متغیرهای کیفیت آب معرفی شده اند که تحلیل کیفی مبتنی بر آن ها انجام شده است. باری تحلیل فرایندهای کیفی از روش المان حجم گسسته (DVEM) و برای حل معادلات انتقال جرم از روش حجم محدود (FVM) استفاده شده است. مدل کیفی مورد استفاده در این تحقیق بر ملنای معادلات کامل انتقال انشار توسعه داده شده و برای تعیین واکنش های بین متغیرهای کیفی از مطالعات قبلی در این زمینه استفاده گردیده است. در نهایت، مدل توسعه یافته تحلیل کیفی در این تحقیق روی یک شبکه مرجع دو حلقه ای پیاده سازی شد تا رفتار کیفی شبکه در واقعیت مشخص شود. نتایج تحلیل کیفی روی شبکه مطالعه موردی نشان داد که تحلیل کلر باقیمانده یا باکتری ها به تنهایی در شبکه نمی تواند تصویر درستی از وضعیت کیفی شبکه توزیع آب ارایه دهد. لازم است که نتایج هم زمان کلر باقیمانده و باکتری های زنده در شبکه بررسی شود. نتایج این تحقیق نشان داد که در صورت افت کیفیت شبکه مبتنی بر این دو متغیر ضروری است که در سرعت های پایین شبکه، کلر بیشتری در مخزن تزریق شود و در سرعت های بالا از ورودی باکتری های بیشتر در شبکه جلوگیری شود.

Keywords:

مدل سازی کیفی شبکه های توزیع آب , باکتری های زنده موجود در آب , کربن آلی محلول تجزیه پذیر , کلر باقیمانده