نقش مهندسی فرآوری در کاهش خطرات زیست محیطی باطله های معدنی

بزرگترین مشکل زیست محیطی در معدنکاری وفراوری امروزی مواد، مربوط به فاضلاب اسیدی تولیدی در معادن و کارخانه بصورت باطله می باشد. این فاضلابهای اسیدی به طور عمده حاصل دمپهای باطله، دیواره ها و قسمت های دستکاری شده زمین در معادن و بویژه سد باطله کارخانه فرآوری می باشند. مهمترین اثرات سوء این فاضلابها، آلودگی آبهای منطقه و تاثیر بر اکولوژی محیط و زندگی جانوران و گیاهان و حتی انسانها می باشد. فن آوریهای نوی در دراز مدت ، کاهش خطرات حاصل از این فاضلابها و اقدامات اجباری و پر هزینه در عملیات معدنکاری و نیز در دمپهای باطله، که البته در کشور ما متاسفانه کمتر مشاهده می شود. را در پی داشته است. با شناخت و توسعه این فن آرویها، می توان با تبدیل فاضلابهای اسیدی (حاصل از معدنکاری) به فاضلابهای غیر اسیدی، اثرات سوء آنها را کاهش داد. البته باید توجه داشت که رسیدن به فازی که بطور مطلق بر میحط زیست بی اثر باشد، ممکن نیست ولی می توان بطور نسبی موجب کاهش این اثرات شد. با تحقیقات دامنه دار و گسترده در رابطه با این فاضلاها، چندین تکنیک موفقیت آمیز و بسیار سودبخش و قابل کاربرد که برخی از آنها شامل استفاده از تکنیک های فرآوری درجهت جلوگیری از تولید فاضلابها (جداسازی سولفیدها، افزودن مواد قلیایی) جمع آوری و تصفیه فاضلابها، روش هایی که جهت ارزشمند کردن باطله ها می باشند و استفاده از پوشش آب و خاک می باشند. در این مقاله سعی شده است با تشریح روشهای فوق و بررسی و بیان سادگی و قابل اجرا بودن آنها درکشورما یک مقوله جدیدی مورد بحث قرار گیرد تا نادیده گرفتن آن می تواند ضربه جبران ناپذیری را به صنعت معدنکاری و بویژه محیط زیست اطراف معادن وارد نماید.

Keywords:

فاضلابهای اسیدی , زهابهای اسیدی , فرآوری , دمپ باطله , سد باطله