تحلیل جامعه شناختی بازخوانی علم دینی با رویکرد روشی پارسانیا

مباحث علم دینی و بازگشت به دانش بومی، همواره از دغدغه های متفکران مسلمان بوده است؛ اما مبانی و رویکردی که در بازاندیشی و روش علم دینی دنبال می شود، مورد اختلاف اندیشمندان اسلامی است. در این مقاله، به طور مختصر، به رویکرد و روش تهذیبی، تاسیسی، حداکثری، بازسازی علم مدرن و بازخوانی علم دینی اشاره شده است. براساس اندیشه متفکران مسلمان، علم مبدا هستی شناسانه و معرفت شناسانه دارد. در صورتی علم، دینی می شود که براساس مبانی هستی شناسی، معرفت شناسی و انسان شناسی دینی به جهان خلقت بنگرد. علم دینی بر اصل وجودشناسانه تکیه زده است که از ابزار حس شهودی، عقل و وحی تغذیه می کند. آنچه مبانی علم دینی را بااهمیت می کند، برجستگی نقش عقل، جهان غیب و وحی در آن است. عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری دانش بومی دربرگیرنده عالم غیب، نوع غایت نگری، علل اجتماعی _ فرهنگی، تعلیم و تربیت، فضای سیاسی _ اجتماعی، صفات نفسانی، جهان بینی و اراده افراد است

تحلیل جامعه شناختی بازخوانی علم دینی با رویکرد روشی پارسانیا Keywords:

علم , دینی , بومی , هستی شناسی , معرفت شناسی و روش