بررسی زمین ساخت فعال با استفاده شاخص های ژیومورفولوژی در شرق البرز مرکزی

یکی از روش های بررسی حرکات زمین ساخت فعال، استفاده از اطلاعات حاصل از اندازه گیری کمی شاخص هایژیومورفولوژی به عنوان یک ابزار مهم برای تعیین سطح فعالیت زمین ساخت می باشد. این اندازه گیری عددی امکان مقایسهزمین ریخت ها و محاسبه متغیرهای مختلف را فراهم می کند. در این پژوهش، با اندازه گیری پنج شاخص ژیومورفولوژی بانیکی از روشهای بررسی حرکات زمینساخت فعال، استفاده از اطلاعات حاصل از اندازهگیری کمی شاخصهایژیومورفولوژی به عنوان یک ابزار مهم برای تعیین سطح فعالیت زمینساخت میباشد. این اندازهگیری عددی امکان مقایسهزمینریختها و محاسبه متغیرهای مختلف را فراهم میکند. در این پژوهش، با اندازهگیری پنج شاخص ژیومورفولوژی باو سینوسیته پیشانی (Δa)، انشعابات (R)، تراکم زهکشی (Dd)، ضریب شکل (Ff) و سینوسیته پیشانی- کوهستان (Smf) به مطالعه زمین ساخت فعال در منطقه شرق البرز مرکزی پرداخته شده است. در نهایت پس از اندازه گیری شاخص های فوق الذکر سطح زمین ساخت فعال نسبی (Iat) تعیین شده است؛ به صورتی که با تعیین سطح فعالیت منطقه ازطریق شاخص های فوق الذکر گستره مورد مطالعه به 4 رده فعالیت زمین ساختی بسیار بالا، بالا، متوسط و پایین رده بندیشده است. نتایج حاصل از شاخص زمین ساخت فعال نسبی نشان میدهد که اکثر مناطق گستره مورد مطالعه دارای فعالیتبسیار بالا و بالا میباشد که منطق بر فعالیت گسل های شمال البرز، بشم، لنگر، بادله، خطیرکوه، عطاری و سایر گسل هایفعال موجود در منطقه می باشد. در نهایت شواهد زمین ریختی حاصل از مشاهدات صحرایی اثبات کننده نتایج حاصل ازپنج شاخص ژیومورفولوژی در گستره مورد مطالعه است.

Keywords:

زمین ساخت فعال , شاخص ژیومورفولوژی , البرز مرکزی , رودخانه , حوضه آبریز , گسل