ارزیابی میزان بروز خطای حرفه ای و علل مرتبط با آن در کارشناسان اتاق عمل: مرور سیستماتیک و متاآنالیز

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 546

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED01_107

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

Abstract:

زمینه و هدف:هر یک از کارکنان اتاق عمل در خطرات و آسی بهای جدی قرار دارند؛ که برای این چالش علل و فراوانی های مختلفی گزارش شده است. هدف این مرور سیستماتیک و متاآنالیز ارزیابی میزان بروز خطای حرفه ای و علل مرتبط با آن در کارشناسان اتاق عمل تا سال 2018 می باشد.مواد و روش ها:مطالعه حاضر به مرور مطالعات موجود در زمینه ی بروز خطا و علل آن پرداخته است. در انجام این مطالعه ی مروری، پایگاه های اطلاعاتی Pubmed، Google Scholar، Scopus، Cochrane library و Embase مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها:بر اساس خو داظهاری پرسنل اتاق عمل تنها 5/ 8 درصد پرسنل اتاق عمل مرتکب خطاهای حرف های نشده اند و 94 / 2 درصد پرسنل اتاق عمل خطای حرف های مرتکب شدند که از این تعداد 27 / 6 درصد آنها بین 1 تا 2 بار و 44 درصد دچار 3 بار و 28 / 40 درصد آنان 4 تا 5 بار دچار خطای حرفه ای شدند. از نظر نوع خطاهای حرفه ای اکثریت خطاها به صورت خطای تحویل ابزار پزشکی به جراح، عدم هماهنگی با جراح و عدم بازبینی تعداد وسایل داده شده به جراح بودند. 55 / 3 درصد خطاهای حرفه ای در شب اتفاق می افتادند و 58 / 7 درصد پرسنل اتاق عمل بروز خطاهای حرفه ای را قابل پیش بینی می دانستند.بحث و نتیجه گیری:عملکرد عمده پرسنل اتاق عمل در برابر گزارش خطا، بررسی خطا و را ههای پیشگیری از تکرار دوباره آن می باشد و مشمول تنبیه اداری انضباطی و تنبیه مالی شدند. با وجود اینکه خطاهای حرفه ای از نظر پرسنل اتاق عمل مفهومی چند علیتی بوده اما شیفت های متوالی و طولانی، شب کاری فراتر از توان پرسنل اتاق عمل را در بین آن ها مشترک می دانستند. اگرچه بر اساس نتایج مطالعه حاضر میزان خطاهای حرفه ای در پرسنل اتاق عمل بالا بوده است اما تمایل به پنها نکاری و عدم گزارش در بین آن ها بسیار پایین بود و خودرا اخلاقا متعهد به پنهان کاری نمی دانستند.

Authors

حامد تقی لو

دانشجوی کارشناس یارشد اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

عباس خلیل پور

دانشجوی کارشناس یارشد اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران