شبیه سازی تزریق دی اکسیدکربن در مخازن گاز میعانی با هدف ازدیاد برداشت میعانات گازی و دفع دی اکسیدکربن

در مخازن گاز میعانی، هنگامی که فشار مخزن به زیر فشار نقطه شبنم برسد در اثر میعان معکوس ، گاز در مخزن به مایع تبدیل می شود. با گذشت زمان ، تجمع میعانات در اطراف دهانه چاه بیشتر می شود به طوری که به تدریج باعث کاهش تولید گاز و میعانات از چاه می گردد. در مدیریت مخازن گاز میعانی سعی می شود که این میعانات در مخزن تشکیل نشوند. تزریق گاز دی اکسیدکربن به مخزن یکی از روش های نگهداشتن فشار و کم کردن سد میعانی می باشد. در این روش دی اکسیدکربن ، میعانات را تبخیر کرده و متعاقبا موجب افزایش بهره دهی به سبب برگشتن چاه به تولید می گردد. دی اکسیدکربن قابلیت امتزاج پذیری مناسب با میعانات مخزن دارد ، باعث افزایش حجم و انبساط میعانات گازی می شود ، فشار امتزاج پذیری دی اکسیدکربن نیز پایین است. همچنین بدلیل ضریب تحرک پایین و انحلال پذیری بالا در آب سازند زمان میان شکن دی اکسیدکربن در مخزن به تعویق می افتد. در این مقاله ، تزریق دی اکسیدکربن به منظور افزایش ضریب بازیافت گاز و میعانات در یک مدل تصنعی با استفاده از برنامه شبیه ساز عددی ترکیبی شبیه سازی شده و امکان افزایش ضریب بازیافت گاز و میعانات مورد مطالعه قرار گرفته است. سناریوهای مختلف شبیه سازی شده و از لحاظ میزان بازیافت گاز ، میعانات و میزان دی اکسیدکربن ذخیره شده با یکدیگر مقایسه می شوند.سناریوی بهینه انتخاب شده و عوامل موثر بر عملکرد تزریق دی اکسیدکربن در مدل تخلخل یگانه بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که فرآیند تزریق دی اکسیدکربن میزان به منظور ذخیره سازی و ازدیاد برداشت ، فرآیندی موفق است. این فرآیند بازیافت گاز و میعانات را افزایش می دهد و این میزان برای گازهای مختلف تزریقی ، متفاوت است. در مرحله بعد مطالعه بر روی پارامترهای عملیاتی قابل کنترل از قبیل دبی چاه تزریقی و ترکیب گاز تزریقی آنالیز حساسیت صورت می گیرد تا پارامترهای حساس و مهم مشخص شوند.

Keywords:

مخازن گاز میعانی , تزریق دی اکسیدکربن , بازیافت میعانات گازی , پارامترهای عملیاتی و خواص سنگ