بررسی رابطه تاب آوری، حمایت اجتماعی با سازگاری زناشویی در خانوم های متاهل شاغل به تحصیل در دانشگاه رازی کرمانشاه

هدف از اجرای این پژوهش مطالعه رابطه تاب اوری، حمایت اجتماعی با سازگاری زناشویی است. جامعه آماری پژوهش خانوم های متاهل مشغول به تحصیل در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی کرمانشاه بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 60 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس حمایت اجتماعی ثامنی مقیاس سازگاری زناشویی اسپاینر و مقیاس تاب اوری کونور و دیوید سون استفاده شد. این پژوهش با استفاده از روش همبستگی انجام شده است. جهت تحلیل یافته ها از نرم افزار آماری spss-1g استفاده شده است. نتیجه ی پژوهش نشان می دهد که حمایت اجتماعی به تنهایی توان پیش بینی سازگاری زناشویی را ندارداما تاب اوری با ضریب تاثیر 0/52 می تواند سازگاری را پیش بینی کند. نتایج تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام برای پیش بینی سازگاری زناشویی، بر اساس خرده مقیاس های تاب اوری، نشان می دهد که در گام اول خرده مقیاس تحمل عاطفه منفی وارد معادله رگرسیونی می شود که ضریب تاثیر آن برای پیش بینی 0/70 است و در گام دوم علاوه بر تحمل عاطفه منفی خرده مقیاس پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن نیز وارد معادله رگرسیونی می شود که ضریب تاثیر این دو خرده مقیاس به ترتیب 0/60 و 0/25 می باشد و سایر خرده مقیاس های تاب اوری توانایی پیش بینی سازگاری زناشویی را ندارند.