آسیب ها و چالش های نظام آموزشی ایران از دیدگاه معلمان

در این پژوهش ابتدا به آسیبهای نظام آموزشی ایران و سپس به بررسی نظرات معلمان پیرامون این چالشها و در پایان به پیشنهادها و راهکارهایی در این حوزه پرداخته شده است. روش پژوهش، روش توصیفی از نوع ترکیبی کتابخانه ای-پیمایشی بود که در روش پیمایشی از نوع دلفی استفاده شد. جامعه موردپژوهش اسناد و منابع کتابخانه ای سال 90 تا 97 کلیه معلمان دوره ابتدایی و متوسطه بود. روش نمونه گیری غیراحتمالی از نوع متوالی یا متواتر بود. برای منابع کتابخانه ای از 25 منبع ترکیبی کتاب، طرح پژوهشی و مقاله و 35 معلم دوره ابتدایی و متوسطه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختار عمیق استفاده شد. نتیجه پژوهش حاضر با توجه به مطالعه کتابها و مقالات مختلف راجع به آموزش وپرورش و مصاحبه با صاحبنظران نظام آموزشی و با تعمق و اندیشه راجع به آنها، حاکی از این مطلب بود، که مسئولان نظام آموزشی باید تمام همت خود را برای برنامه ریزیهای کوتاه مدت و بلندمدت، برای توسعه دانش حرفه ای معلمان و بهبود کیفیت زندگی اعم از اقتصادی و اجتماعی معلمان در آموزش وپرورش و جهانی شدن مصروف نمایند. در این پژوهش مشخص شد ارتقا سطح اجتماعی معلمان که از مولفه های کیفیت زندگی معلمان است، نقش بسزایی را در رفع آسیبها و چالش های نظام آموزشی ایران به عهد دارد.

Keywords:

نظام آموزشی ایران , آسیبها و فرصتها , کیفیت زندگی معلمان