ارزیابی عملکرد آبگیرهای کارون در زمان خشکسالی حدفاصل ایستگاه رامین تا مارد

خشکسالی عبارت است ازیک دوره ممتد کمبود بارش که منجر به صدمه زدن محصولات زراعی و به چالش انداختن عملکرد برخی ایستگاه های آبگیری در رودخانه های بزرگ می شود. خشکسالی هیدرولوژیکی با تاثیرات دوره هایی از نقصان ریزش های جوی بر جریان رودخانه می شود که رودخانه کارون نیز در سال های اخیر از این پدیده مستثنی نبوده است ،لذا طراحی اولیه ایستگاه های پمپاژ بایستی با توجه به بحرانی ترین شرایط اقلیمی صورت بگیرد خصوصاٌ در زمان خشکسالی که عملاٌ برداشت آب بیشتر می شود ناگزیرهستیم تا این ایستگاه های آبگیری عملکرد مطلوبی داشته باشند. نتایج حاصل از این ارزیابی نشان می دهد که ایستگاه های پمپاژ بالادست رودخانه کارون ( نیروگاه رامین، ویس، آب و فاضلاب اهواز و ... ) با افتادگی تراز سطح آب رودخانه مواجه هستند و از لحاظ کمیت میزان برداشت دارای معضلاتی می باشند . شایان ذکر است هر چه به سمت پایین دست کارون نزدیک تر می شویم به علت نزدیک بودن به دریا این افت تراز کمتر شده وبالعکس کیفیت آب (مانند Ec )به مراتب بحرانی تر میشود. در این تحقیق مشکلاتی از قبیل رسوبگذاری در مجاورت آبگیرها که ناشی ازطراحی نادرست اولیه ایستگاه پمپاژ می باشد، قطعی مداوم برق شبکه، از کار افتادن قطعات اصلی پمپ و پدیده کاویتاسیون نیز مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت و راهکارهای رفع معضلات فوق پیشنهاد گردیده است .

Keywords:

رودخانه کارون , خشکسالی , ایستگاه های پمپاژ , افت تراز , رسوب گذاری , کاویتاسیون