طراحی دانشکده هنر و معماری با رویکرد عناصر معماری و بومی شهر تاریخی سیمره

هویت فرهنگی معماری را همان ارزش هایی رقم میزنند که تنها در بستر بناهای سنتی ادراک میشوند. معماری بومی برگرفته از فرهنگ، اقلیم و ساکنان می باشد. تاکنون معماران به شاخصه های فیزیکی، اقتصادی و اجتماعی در مصرف انرژی کمتر پرداخته اند. با توجه به این که آموزش معماری نه تنها از راه دیدن بلکه از طریق شنیدن و تبادل اندیشه ها صورت می پذیرد، نیاز به فضاهایی باز برای رشد افکار افراد داشته و کمبود چنین فضایی در دانشکده های امروز، به وضوح احساس می گردد. بنا براین با توجه به قدمت تاریخی و معماری شهر باستانی درهشهر (سیمره)، مطالعه حاضر به منظور استفاده از عظمت معماری این شهر تاریخی به عنوان یک الگوی معماری ایرانی در وادی دانشکده هنر معماری، انجام شد. . این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی- تحلیلی بوده و به روش پیمایشی انجام گرفت. بدین منظور، از طریق پیمایش داده ها، بررسی نمونه ها و مدارک کتابخانه ای به موضوع طراحی و رویکرد آن پرداخته شد که پس از بررسی تطبیقی یافته ها و نتایج داده ها، آنالیز آماری انجام شده و طراحی نهایی دانشکده معماری انجام پذیرفت.

Keywords:

دانشکده هنر و معماری , عناصر معماری , بومی گرایی , شهر تاریخی سیمره