مقایسه دقت روش ضرایب آیین نامه FEMA-356 و روش تغییر مکان بهبود یافته آیین نامه FEMA-440

تحلیل سازه در مهندسی زلزله به علت دینامیکی و غیرخطی بودن مسئله و همچنین تصادفی بودن اطلاعات زلزله، امری پیچیده و مشکل است. بهترین روش برای حل این مشکل، استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی است که به علت زمان بر بودن این نوع تحلیل، برای طراحی سازه ها رایج نیست. تحلیل استاتیکی غیرخطی را میتوان جایگزین خوبی برای حل این مشکل دانست. در این مقاله، مقدار تغییر مکانی که انتظار میرود تحت زلزله به سازه اعمال شود(تغییر مکان هدف)، با استفاده از دو نوع تحلیل استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی محاسبه شده و میزان دقت روش ضرایب تغییر مکان آیین نامه FEMA-356 در تخمین تغییر مکان هدف، نسبت به الگوی بار جانبی اعمالی به سازه، تیپ سازه ای و تعداد طبقات سازه ارزیابی می شود. نتایج حاصل بیانگر این موضوع است که الگوی بار جانبی یکنواخت منجر به نتایج بهتر برای تخمین تغییر مکان هدف می شود و این روش در سازه های با سیستم باربر جانبی قاب خمشی و مهاربند فولادی نتایج بهتری را ارائه می دهد.

Keywords:

تغییر مکان هدف , تحلیل استاتیکی غیرخطی , تحلیل دینامیکی غیرخطی , پوش اور , FEMA-356