ارتباط بین حد آستانه ای و اندازه موتیف نشانگرهای ریزماهواره با صفات رشد و شاخص نسبت کلیبر دربزهای تجاری

تعیین ژنوتیپ جایگاه­های ریزماهواره­ای همیشه با ریسک بروز خطا همراه است، که می­تواند به­طور معنی­داری کلیه نتایج حاصل از آنرا تحت­تاثیر قرار دهد. یکی از راهکارهای جدید برای حل این مشکل، استفاده از سامانه گروه­بندی جدید ژنوتیپی براساس ماهیت توالی موتیف و دامنه آللهای مشاهده شده به جای قرائت ژنوتیپ انفرادی هر جایگاه می­باشد. در این راستا، هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ارتباط بین سه گروه بندی جدید ژنوتیپی هموزیگوت برای آلل­های کوتاه، هموزیگوت برای آلل­های بلند و هتروزیگوت برای ترکیب آلل­های کوتاه و بلند برای تعدا کل 13 جایگاه ریزماهواره با صفات رشد و شاخص نسبت کلیبر در بزهای تجاری بوئر بود. پس از تصحیح اثرات ثابت، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که گروه ژنوتیپی هتروزیگوت در جایگاههای TEXAN006 وCSSM32  تاثیر معنی­داری بر روی صفت وزن تولد بزغاله­ها دارند (P<0.05). همچنین افراد متعلق به گروه هموزیگوت برای آلل­های بلند در جایگاه BMC1009 به طور معنی­دار دارای وزن از شیرگیری بالاتری در مقایسه با دیگر گروه­های ژنوتیپی بودند (P<0.05). علاوه بر این ارتباط معنی­داری درجایگاه­های ریزماهواره­ای BM4307، BM4621 و UWCA46 با صفت افزایش وزن روزانه مشاهده گردید (P<0.05). در مجموع نتایج مطالعه حاضر نشان داد، که دیدگاه گروه­بندی جدید آللهای مشاهده شده در جایگاه ریزماهواره بر مبنای تغییر طول موتیف می­تواند خطاهای تعیین ژنوتیپ ناشی از وجود باندهای کاذب در سیستم تعیین ژنوتیپ انفرادی را حداقل نماید و شانس بالاتری را برای مشاهده همبستگی بین این جایگاهها و صفات اقتصادی مورد ارزیابی ایجاد کند.

ارتباط بین حد آستانه ای و اندازه موتیف نشانگرهای ریزماهواره با صفات رشد و شاخص نسبت کلیبر دربزهای تجاری Keywords:

نشانگرهای ریزماهواره , خطای تعیین ژنوتیپ , طول موتیف , صفات رشد