مقایسه ابزارهای درون چاهی GP و ESS برای دبی جریانی در میدان نفتی جنوب غرب ایران

بر سر راه تولید از مخازن نفتی مشکلات فراوانی وجود دارد. یکی از عمده ترین مشکلات بر سر راه تولید سیالات از مخزن مشکل تولید ماسه می باشد.به طور کلی در یک مخزن شنی ذرات شن بر روی هم انباشته شده و میزان پیوستگی آنها به یکدیگر در مخازن مختلف و حتی در بخش های یک مخزن، متفاوت می باشد. تولید ماسه یکی از علل توقف تولید چاه های نفتی است که طی آن ذرات سازندی (ماسه) بهمراه نفت تولید شده و پس از تجمع در ستون چاه توقف تولید را حاصل می گردد، همچنین تولید ماسه به همراه نفت موجب فرسایش و خوردگی در تسهیلات سرچاهی و خط لوله جریانی می گردد و در نهایت تجمع این ذرات در تاسیسات فرآورشی باعث ایجاد هزینه های گزاف بمنظور تمیزسازی آنها می گردد. دراین راستا راهکار اولیه بهینه سازی دبی تولید از چاه های مستعد تولید ماسه است لیکن بدلیل سیاست های افزایش تولید و نیاز به دبه ی بیشتر از چاه ها از روش های مکانیکی کنترل ماسه همچون ESS و GP در تکمیل چاه استفاده می گردد که در این پروژه ضمن بررسی روش های مختلف نسبت به بررسی و انتخاب بهترین روش مکانیکی در میدان نفتی اهواز اقدام خواهیم. برای انتخاب روش کنترل ماسه ابتدا باید به تمامی روش های کنترل ماسه احاطه کافی داشت در راستای تثبیت و یا افزایش دبی جریانی عملکرد سیستم ESS بهتر از GP می باشد

Keywords:

تولید ماسه , دیواره چاه , افزایش تولید