بررسی همبستگی بین پوشش گیاهی و عملکرد ریشه در چغندرقند پائیزه

چغندرقند یک محصول مهم اقتصادی است که شامل سه قسمت اصلی می باشد: ساقه، سیستم ریشه موئین که به رشد محصول کمک می کند، و ریشه ذخیره ای که شکر از آن استخراج می شود. توزیع مواد فتوسنتزی در داخل گیاه برای رشد پویا و تجمع عملکرد بسیار مهم می باشد. عوامل مختلفی در توزیع مواد فتوسنتزی در داخل گیاه دخیل اند کهشامل طول روز تا ژنوتیپ می شود. عملکرد چغندرقند در دهه های گذشته به طور مداوم افزایش یافته است به گونه ای که شیب رابطه منفی بین عملکرد ریشه و عملکرد شکر در حال کاهش است. در این تحقیق، به بررسی رابطه بین زمان کامل شدن پوشش گیاهی و عملکرد ریشه چغندرقند پائیزه پرداخته شد. بدین منظور، 10 هیبرید چغندرقند پائیزه در منطقهدزفول مورد بررسی قرار گرفتند. نقشه آزمایش براساس طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پیاده شد. کلیه مراحل آماده سازی زمین شامل آبیاری اولیه، شخم عمیق، دیسک و تسطیح زمین در تابستان 1396 انجام پذیرفت براساس مقیاس 1-9، کامل شدن پوشش گیاهی، زاویه برگ، اندازه برگ و ارتفاع بوته به ترتیب در تاریخ های 14 آذر 29 آذر، 16 دی، 7 بهمن و 16 اسفند 136 یادداشت برداری شد. در زمان برداشت، تمامی ریشه های هر کرت شمارش و توزین گردید. نتایج نشان داد که بین زمان کامل شدن پوشش گیاهی و عملکرد ریشه رابطه معنی داری وجود ندارد.

Keywords:

پوشش گیاهی , چغندرقند پائیزه , عملکرد ریشه