هویت شهری وپیشینه تاریخی محلات قدیمی تبریز در گذر زمان

در این مقاله سعی بر این است که به جایگاه محلات درشهرتبریز وریشه های تاریخی و تحلیلی آن پرداخته شود. بافت کالبدیشهرهای ایران به تعدادی محله تقسیم می شده واین محلات از نظر وسعت وتراکم جمعیت وهویت ومقیاس وحتیفرهنگ واقتصاد.با یکدیگر متفاوت اند.در واقع هریک از محلات بافت انسانی وجمعیتی خاص خود را داشته اند هرمحلهنوعی واحد اجتماعی شهری به شمار می رفت. در گذشته تقسیم شهر به محلات متعدد اداره شهر را تسهیل می کردواستقلال نسبی برای حل وفصل مشکلات خود داده می شد.چنین مکان هایی به همگان تعلق دارد.همان طور که درگذشته نیز چنین بوده است وهدف اصلی باید ایجاد و ارتقاءحس تعلق به مکان در راستای افزایش حس همبستگی و تعلقاجتماعی باشد. به این ترتیب نخست به محلات شهر تبریز به عنوان مکان هایی ویژه تاریخی می پردازد و سپس ضمن تحلیل-جایگاه وریشه های تاریخی آنها وبازیابی هویت شهرایرانی در دوره های مختلف عوامل اصلی در ساخت وچگونگی محلات تبریزرابررسی می کند یافته های تحقیق حاضرنشان می دهد که اصول ومعیارهای پایداری محله نظیرهویت. فرهنگ. اقتصاد...در حدبسیارمطلوبی در شهر تبریزتحقق یافته بود. این مقاله بهروش تاریخی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای واینترنتی به-ارزیابی آنها ازطریق تجزیه و تحلیل وتطبیق فضاهای معماری می پردازد.

Keywords:

تبریز , شهر , معماری , محلات قدیم , هویت