نقش منظر صوتی در مطلوبیت ادراک فضاهای شهری از دیدگاه شهروندان (مطالعه ی موردی: شهروندان شهر شیراز)

فضاهای شهری در بردارندهی عناصر متعددی هستند که با برانگیختن و تحریک حواس مختلف انسان، منجر به ایجاد تصویر ذهنی و ادراک خاصی در ذهن ناظر میشوند. هر چقدر ادراک محیطی حاصل شده مطلوبتر باشد، غنای حسی ناشی از حضور در فضا بیشتر است. تاکنون، در فرایند برنامهریزی و طراحی محیطها و فضاهای شهری، عناصر عینی و کالبدی بیش از عناصر غیرکالبدی مورد توجه قرار گرفته است. عناصر شنیداری و به عبارتی، منظر صوتی از جمله عوامل غیرکالبدی مؤثر در مطلوبیت فضاهای شهری است که در کیفیت ادراک محیط نقش بسزایی دارد. پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی، اهمیت منظر صوتی و تأثیر آن را در مطلوبیت ادراک فضاهای شهری از دیدگاه شهروندان شهر شیراز بررسی نموده است. جامعهی آماری تحقیق، شهروندان شهر شیراز میباشد و دادههای مورد نیاز از طریق پرسشنامه گردآوری شده است. نتایج پژوهش به صورت تبیین مؤلفههای مطلوبیت ادراک محیطی و برخی ابعاد اجتماعی و روانشناختی متأثر از منظر صوتی ارائه گردیده است. بخشی از این نتایج حاکی از آن است که از دیدگاه پاسخگویان، منظر صوتی مناسب و مطلوب، تأثیر قابل توجهی بر مؤلفههای ادراک محیطی، تعلق مکانی و الگوهای رفتاری مردم دارد.

Keywords:

ادراک محیط , غنای حسی , فضاهای شهری , منظر صوتی