بررسی موانع حقوقی و غیرحقوقی موجود در تجارت بین الملل

یکی از اصول تجارت بین الملل، آزاد سازی تجارت خارجی و برداشتن مرزها و تبعیض ها است. در این فضا کشورهایی که کالای با کیفیت تر و ارزان تر تولید کنند، بازارهای جهانی را تسخیر خواهند کرد و اگر کشوری کالایی با این موارد نداشته باشد، به ناچار باید وارد کننده باشد. این نکته بدیهی است که رقابت در شرایط نابرابر به نفع کشورهای صنعتی و قوی تر خواهد بود. اصل انصاف نیز یکی از اصول اخلاقی حاکم بر تجارت است و تشریح می کند که هر تاجر و فعال در حوزه کسب و کار ، باید منافع طرف مقابل یا شریک تجاری خود را عینا مانند منافع شخصی خود در نظر داشته باشد ، تجارت عادلانه یا منصفانه یک جنبش اجتماعی سازمان یافته یا روشی بازار محور است که به منظور کاهش فقر و کمک به تداوم داد وستد در عرصه بین المللی به وجود آمده است ، بحث جهانی شدن تجارت و گسترش فضای رقابت آزاد در سالهای پس از جنگ جهانی دوم به موضوع اصلی محافل اقتصادی بین المللی تبدیل شده و در سایه گفتگوها و موافقت نامه های چندجانبه تجاری، پیشرفت شگرفی یافت. طی چند دهه اخیر، تلاشهای چندجانبه ای درراستای آزادسازی تجاری از طریق حذف موانع و محدودیتهای کمی وغیرتعرفه ای و کاهش موانع تعرفهای صورت گرفته است. این تلاشها به شکل-گیری و تشکیل سازمان تجارت جهانی منجر گردیده است.الزام توسعه ی تجارت در سطح جهانی برای پیشرفت اقتصاد و تجارت یک کشور، یک واقعیت است که نادیده گرفتن آن نه ممکن است و نه عقلانی. انحصارات گسترده به نفع اقتصاد دولتی و رژیم اقتصادی ایران، عدم پیروزی اقتصاد دولتی از قواعد بازار، وجود یارانه های متعدد به نفع اقتصاد دولتی، عدم تطابق قواعد حمایتی ایران با استانداردهای تجارت بین الملل، عدم توجه به کیفیت تولیدات و هماهنگ نبودن آنها با استانداردهای بین المللی، وجود سیستم چندنرخی ارز، وجود فعالیت های گسترده دلالی به جای فعالیت های تولیدی و دست آخر فقدان قواعد مناسب برای ورود به اقتصاد بین الملل ،دلایلی هستند که مانع از پیشرفت تجارت ایران در سطح بین الملل می شوند.

بررسی موانع حقوقی و غیرحقوقی موجود در تجارت بین الملل Keywords:

آزاد سازی تجاری , محدودیت های وارداتی , عدم شفافیت , دامپینگ .