اثریخشی مداخله آموزشی برمبنای مدل ارتقاء سلامت پندر بر مراحل تغییر رفتارهای خودمراقبتی سلامت دهان ودندان در دانش آموزان مدارس ابتدایی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 640

This Paper With 15 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MPNI01_043

تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1398

Abstract:

زمینه و هدف: شیوع پوسیدگی دندانی در گروه سنی 6-12 ساله یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی محسوب می گردد . استفاده از مدل ها ی آموزش بهداشت نقش مهمی در طراحی مداخلات و ارتقاء سلامت دهان و دندان ایفا می نماید. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله اموزشی بر اساس مدل ارتقاء سلامت پندر بر اثریخشی مداخله آموزشی برمبنای مدل ارتقاء سلامت پندر بر مراحل تغییر رفتارهای خودمراقبتی سلامت دهان ودندان در دانش آموزان مدارس ابتدایی انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی میدانی شاهد دار تصادفی شده 80نفر از دانش آموز پایه پنجم وششم مقطع ابتدایی شهر نهبندان در دو گروه 40 نفره مداخله و کنترل بطور تصادفی قرار گرفتند . مداخله آموزشی بر اساس سازه های مدل ارتقاء سلامت پندر در 8 جلسه 90دقیقه ای انجام شد . پرسشنامه محقق ساخته بر اساس سازه های مدل ارتقاء سلامت پندر توسط دو گروه در 3 مرحله (قبل ، بلافاصله و سه ماه بعد از مداخله ) تکمیل گردید و داده ها با استفاده از نرم افزار spss18, در سطح معنی داری0.05= α آنالیز شد.نتایج: نتایج نشان داد دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک قبل از مداخله همسان بودند . ((P≤0.05 قبل از مداخله اختلاف معناداری در توزیع فراوانی مراحل تغییر رفتارهای پیشگیری کننده از پوسیدگی دندان دردو گروه مورد مطالعه مشاهده نگردید. ((P≤0.05سه ماه بعد از مداخله در گروه مداخله اختلاف معناداری در توزیع فراوانی مراحل تغییر رفتارهای پیشگیری کننده از پوسیدگی دندان در گروه مداخله مشاهده گردید . ((P<0.001 در حالی که این تغییر در گروه کنترل معنادار نبود.نتیجه گیری: مداخله آموزشی مبتنی بر مدل ارتقاءسلامت پندر می تواند در ارتقای رفتار های پیشگیری کننده از پوسیدگی دندان موثر باشد. لذا پیشنهاد می شود در سیستم نظام سلامت نظام سلامت برنامه های آموزش بهداشت دهان ودندان بر اساس مدل ارتقاء سلامت جهت کارآیی بیشتر طراحی گردد.

Authors

میترا مودی

دانشیار،آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت،مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت،دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی بیرجند.

غلامرضا شریف زاده

استادیار، اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت،دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی بیرجند.

صدیقه رمضانی

دانشجوی کارشناسی ارشد، آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند