اثربخشی اموزش مهارت خودآگاهی بر افزایش تاب آوری زنان مطلقه

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت خودآگاهی بر افزایش خودکارآمدی زنان مطلقه شهربابک انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی بود.جامعه آماری را کلیه زنان مطلقه شهربابک که به مراکز مشاوره خانواده شهرستان مراجعه می کردند شامل شد که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از مراکز مشاوره تعداد 30 نفر انتخاب شدند ودر نهایت 15نفر درگروه آزمایش و15نفر در گروه کنترل جایگزین شدند.ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسش نامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003)بود.هردوگروه پیش آزمونها را تکمیل نموده وسپس گروه آزمایش در 10جلسه آموزش مهارت خودآگاهی شرکت نموده و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند .درپایان هردوگروه درمرحله پس آزمون ارزیابی شدند .داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه وتحلیل شدندنتایج نشان میدهد که بین نمرات پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش مهارت خودآگاهی موجب افزایش تاب آوری زنان مطلقه میشود..پیشنهاد میشود با توجه به اثربخشی آموزش مهارت خودآگاهی ازین شیوه آموزشی برای افزایش تاب آوری زنان مطلقه استفاده شود.

Keywords:

مهارت خودآگاهی , تاب آوری , زنان مطلقه