بررسی رابطه بین امید به زندگی و سلامت معنوی با کیفیت زندگی فرهنگیان بازنشسته مقطع ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط امید به زندگی و سلامت معنوی با کیفیت زندگی فرهنگیان بازنشسته در شهر ستان قشم انجام شد. نمونه پژوهش حاضر، تعداد 200 نفر از فرهنگیان بازنشسته زن و مرد بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس با توجه به اهداف پژوهش انتخاب شدند. نتایج تجزیه و تحلیل فرضیات پژوهشی نشان داد که بین امید به زندگی فرهنگیان بازنشسته و کیفیت زندگی آن ها رابطه مثبت وجود داشت. بدین معنا که فرهنگیان بازنشسته ای که در زندگی از میزان امید بالاتری برخوردار هستند به تناسب از کیفیت زندگی بهتری نیز برخوردار هستند. در ادامه نتایج نشان دادند که بین سلامت معنوی با کیفیت زندگی فرهنگیان بازنشسته رابطه مثبت وجود داشت. لذا فرهنگیانی که دارای سلامت معنوی بالاتری هستند کیفیت زندگی بهتری را تجربه می کنند. در نهایت نتایج ضرایب رگرسیون همزمان نشان داد که هر دو متغیر امید به زندگی و متغیر سلامت معنوی از لحاظ آماری معنادار شدند و توانستند کیفیت زندگی فرهنگیان بازنشسته را به طور مثبت پیش بینی نماید.

Keywords:

امید به زندگی , سلامت معنوی , کیفیت زندگی , فرهنگیان بازنشسته