طراحی مدل توسعه مشارکت ورزشی (مطالعه موردی استان گیلان)

هدف: هدف از این پژوهش توسعه نظری و مفهومی مشارکت ورزشی با رویکرد مدلسازی در ورزش استان گیلان بود. روش شناسی: روش تحقیق از نوع اکتشافی- پیمایشی بود. 154 کارشناس اجرایی و متخصص علمی در حوزه ورزش همگانی استان گیلان به صورت هدفمند مورد نظرخواهی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه و پرسشنامه بود. ابزار اصلی پرسشنامه محقق ساخته شامل متغیرهای پژوهش در مقیاس لیکرت 5 گزینه ای می باشد. روایی پرسشنامه از طریق نظر متخصصان (12 نفر) و تحلیل عاملی (شاخص برازش) و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (90/0) مطلوب ارزیابی شد. یافته های کیفی و کمی پژوهش در سه رویکرد ساختاری (Amos)، سیستمی و رفتاری مدلسازی شدند. یافته ها: بر اساس نتایج، مدل ساختاری پژوهش دارای برازش مطلوب بود. بر اساس تحلیل مسیر اثر متغیرهای؛ محیطی بر فردی (673/0)، محیطی بر مدیریتی (739/0)، محیطی بر خدماتی (672/0)، مدیریتی بر فردی (714/0)، مدیریتی بر خدماتی (962/0) و خدماتی بر فردی (871/0) مثبت و معنی دار می باشد. همچنین سه عامل؛ مدیریتی، خدماتی و محیطی به ترتیب دارای بیشترین تاثیر بر روی سطح فردی بودند. نتیجه گیری: در تفسیر یافته ها می توان گفت که برای توسعه مشارکت ورزشی مولفه های فردی تعیین کننده نهایی هستند. بنابراین زمینه یابی محیطی، عملیات مدیریتی و کیفیت بخشی خدمات در نهایت باید از طریق تقویت متغیرهای فردی سبب افزایش تقاضامحوری و استمرار مشارکت ورزشی در افراد شود.

Keywords:

توسعه ورزش , مشارکت ورزشی , مدلسازی توسعه , ابعاد توسعه , استان گیلان