مدل ساختاری تاثیر مدیریت استعداد بر بهره وری نیروی انسانی و نوآوری در سازمان های ورزشی (مورد مطالعه: اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی)

هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر ابعاد مدیریت استعداد بر بهره وری نیروی انسانی و نوآوری در اداره ورزش و جوانان استان آذربایجانشرقی می باشد. روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی بوده و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی بود با توجه به محدود بودن حجم جامعه، حجم نمونه برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد (N=n). ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه بود؛ برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی پیرسون و همچنین برای تعیین روابط میان متغیرها در قالب مدل علی از مدل سازی معادلات ساختاری(SEM) بهره گرفته شده است. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که مدیریت استعداد و ابعاد آن بر بهره وری نیروی انسانی و همچنین نوآوری در سازمان ورزشی اثرگذار است. همچنین در قسمت اثر کل مشخص شد که مدیریت استعداد بیشترین تاثیر (92/0=β) را بر بهره-وری نیروی انسانی داشت. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد که به ترتیب 29% و91% از واریانس متغیرهای بهره-وری نیروی انسانی و نوآوری توسط متغیرهای برون زا قابل تبیین می باشد. در نهایت، کلیه شاخص های برازش مدل نیز نشان دهنده برازش مطلوب مدل بودند. نتیجه گیری: به طور کلی میتوان اذعان نمود که با به کارگیری صحیح مدیریت استعداد و ابعاد آن می توان بهره وری نیروی انسانی و به تبع آن نوآوری در سازمان های ورزشی را بهبود بخشید و باعث کارایی هرچه بیشتر افراد مستعد در سازمان شد.

Keywords:

مدیریت استعداد , بهره وری , نوآوری , سازمان ورزشی