تحلیل میزان سازگاری دانشجویان با محیط دانشگاه علوم دریایی

دوران تحصیل در دانشگاه علوم دریایی به عنوان یک دانشگاه نظامی برای برخی از دانشجویان با چالش-هایی همراه است که مستلزم سازگاری مجدد آنان می باشد. پژوهش حاضر، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان دانشگاه علوم دریایی در سال 1396 به تعداد 200 نفر می باشد. با توجه به اینکه در دانشگاه علوم دریایی، دانشجویان به دوره تحصیلی و سال تحصیلی، به صورت همگن در سامانه آموزشی و تربیتی دانشگاه قرار می گیرند، محققین به روش نمونه گیری طبقه ای و با استفاده از جدول کرجسی مورگان 130نفر را به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته سازگاری دانشجویان با محیط دانشگاه علوم دریایی با 12 مولفه و در چهار بعد سازگاری آموزشی، سازگاری اجتماعی، سازگاری فردی – عاطفی و دلبستگی نظامی جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای انجام شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که مولفه های پشتکار از بعد سازگاری آموزشی؛ احساس غربت و دلتنگی از بعد سازگاری اجتماعی؛ محیط اجتماعی از بعد سازگاری اجتماعی؛ دلبستگی عمومی و دلبستگی به محیط دانشگاه نظامی از بعد دلبستگی نظامی، پایین تر از میانگین نظری به دست آمده است. دانشجویانی که وارد دانشگاه علوم دریایی می شوند در سازگاری نظامی با محیط این دانشگاه با چالش مواجه هستند که نیاز است مسئولین تربیتی و آموزشی دانشگاه، برای محیط اجتماعی دانشگاه علوم دریایی، برنامه ریزی ویژه داشته باشند و تلاش نمایند دانشجویان دلبستگی بیشتری نسبت به محیط نظامی و شغل دریانوردی داشته باشند.

Keywords:

سازگاری آموزشی , سازگاری اجتماعی , سازگاری روانی – فردی , دلبستگی نظامی