بررسی مولفه های معماری پایدار در مدارس معاصر ایران (1384-1397)

در سال های اخیر، پایداری به عنوان یکی از موضوعات پر اهمیت در حوزه مباحث معماری مطرح شده است. به نظر میرسد علی رغم اهمیت مبحث پایداری در معماری، بررسی جایگاه و شرح و بسط مولفه های آن (مولفه های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی) در معماری مدارس معاصر ایران، از موضوعاتی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته شده است. در این تحقیق به بررسی مولفه های پایداری در 5 نمونه از مدارس معاصر ایران که از سال 1384 به بعد ساخته شده اند پرداخته شد. دستاورد این پژوهش، رسیدن به جمع بندی از مولفه های پایداری مورد توجه و نحوه پاسخ گویی به آن ها در طراحی مدارس معاصر ایران (1397-1384) می باشد. بررسی این مدارس نشان می دهد که در حوزه پایداری اجتماعی موضوعاتی که بیشتر مورد توجه بوده شامل ایجاد تنوع فضایی، انعطاف پذیری در عملکرد فضاها، توجه به خلوت و ایجاد حس مکان می باشند. در حوزه پایداری اقتصادی، صرفه جویی در هزینه مصالح مصرفی، برنامه ریزی در ساخت، سرعت اجرایی پروژه و کاهش انرژی مصرفی و در حوزه پایداری زیست محیطی، بهره گیری از نور طبیعی، استفاده از عناصر طبیعی و استفاده از مصالح بوم آورد، از موضوعات غالب مورد توجه در طراحی این مدارس بوده است. روش تحقیق اتخاذ شده در این نوشتار مبتنی بر مطالعه نمونه های موردی و تحلیل محتوا می باشد.

Keywords:

پایداری , مدارس معاصر , شاخصه های پایداری , معماری پایدار