بررسی و نقد رابطه منظر گرایی نیچه و نسبیت گرایی در اخلاق و دلالت های آن در تربیت اخلاقی
Publish place: New Educational Thoughts، Vol: 14، Issue: 2
Publish Year: 1397
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 1,314
This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JONTOE-14-2_007
Index date: 17 June 2019
بررسی و نقد رابطه منظر گرایی نیچه و نسبیت گرایی در اخلاق و دلالت های آن در تربیت اخلاقی abstract
چکیده این مقاله در صدد است تا به نسبیت گرایی در اخلاق بپردازد که یکی از چالش های مهم تربیت اخلاقی در عصر حاضر است، و مسئله را با توجه به نظریه منظرگرایی (پرسپکتیویسم) نیچه که مبتنی بر نفی امر مطلق و اصول ثابت و جهانی است با رویکردی انتقادی بررسی نماید. طبق نتایج به دست آمده از این پژوهش بر خلاف اعتقاد گروهی از مفسرین، منظر گرایی عملا به نسبیت در اخلاق منجر می شود. تربیت انسان برتر فراتر از خوب و بد، غایت هدف اخلاقی نیچه می باشد که با خواست قدرت و در سایه مبارزه با ارزش های مطلق و خلق ارزش های جدید قابل دسترسی است. عدم ارائه الگوی اخلاقی، سودا گرانه و خیالی بودن اخلاق نیچه ای، اختراعی بودن، عدم سازگاری نسبیت اخلاقی با نتایج عملی و عدم ارائه مکتب اخلاقی از طرف نیچه به عنوان موارد نقد درونی و بیرونی اخلاق نیچه ای برشمرده شده است.
بررسی و نقد رابطه منظر گرایی نیچه و نسبیت گرایی در اخلاق و دلالت های آن در تربیت اخلاقی Keywords:
بررسی و نقد رابطه منظر گرایی نیچه و نسبیت گرایی در اخلاق و دلالت های آن در تربیت اخلاقی authors
محسن ایمانی
عضو هیئت علمی
شهناز حسینی
دبر آموزش و پرورش
خسرو باقری نوع پرست
استاد دانشگاه تهران، تهران، ایران
رضا اکبریان
استاد دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران