بررسی وضعیت جوسازمانی نوآورانه از دیدگاه کارکنان آموزشی: مطالعه مقدماتی در جهت اجرای برنامه تحول و نوآوری در دانشگاه علوم پزشکی بابل

چکیده زمینه و هدف: جوسازمانی مهم ترین منبع نوآوری آموزشی می باشد و گسترش فرهنگ نوآوری آموزشی نیازمند توجه اساسی به امر آموزش است. این مطالعه مقدماتی درجهت اجرای برنامه تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی، وضعیت جوسازمانی نوآورانه دانشگاه علوم پزشکی بابل را بررسی کرده است. روش بررسی: پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بابل و 94 نفر به عنوان نمونه دردسترس انتخاب شده اند. ابزار تحقیق پرسشنامه ای مشتمل بر مشخصات دموگرافیک و 14 گویه بوده که مبتنی بر هدف، از پرسش نامه جوسازمانی نوآورانه سیگل و کایمر اقتباس شده اند. نمره گذاری بر مبنای طیف لیکرت و مجموع نمرات گویه ها به عنوان نمره جوسازمانی نوآورانه که می تواند در بازه 70-14، با میانگین 42 متغیر باشد. روایی پرسشنامه توسط خبرگان مرتبط و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر 93/0، تائید شد. توصیف و تحلیل اطلاعات، با استفاده از نرم افزار spss21 و آماره های توصیفی، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس انجام پذیرفت. یافته ها: میانگین سنی واحدهای پژوهش 9/41 سال و 8/63 درصد زن بوده اند. اکثریت دارای سابقه کار کمتر از 10 سال در واحد آموزش بوده، نیمی از کارکنان آموزش دانشکده ها و وضعیت استخدام 66 درصد رسمی و یا پیمانی بوده است. میانگین کل نمره جوسازمانی نوآورانه برابر 86/9 ± 47/40 به دست آمد و با توجه به محل خدمت و وضعیت استخدام، با اختلافی معنادار محاسبه شد (05/0p<). نتیجه گیری: برای اجرای موفق برنامه تحول و نوآوری، لازم است تدابیر لازم برای ایجاد سازوکارهای حمایتی در قسمت های مختلف دانشگاه به ویژه دانشکده ها و همچنین جلب مشارکت کلیه کارکنان با وضعیت های مختلف استخدامی و گفتمان سازی تحول و نوآوری صورت پذیرد. کلمات کلیدی: جوسازمانی نوآورانه، دانشگاه علوم پزشکی، برنامه تحول و نوآوری

Keywords:

جوسازمانی نوآورانه , دانشگاه علوم پزشکی , برنامه تحول و نوآوری