رابطه ی شایستگی های رهبری بالینی ماماهای شاغل در بیمارستا ن های دولتی دانشگاه علوم پزشکی ایران با شاخص های بیمارستان دوستدار مادر

زمینه و هدف: شیوه ی رهبری از اساسی ترین عناصر مدیریتی موثر بر ارائه خدمات است و نقش رهبری بالینی به عنوانیک عامل مهم در بهبود کیفیت مراقبت و ایمنی بیمار به خوبی شناخته شده است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباطشایستگی های رهبری بالینی ماماها با شاخص های بیمارستان دوستدار مادر انجام شده است.روش بررسی: این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی است که در 8 بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شدهاست. جامعه ی پژوهش را کلیه ماماهای بیمارستا نهای مذکور(200 نفر)، تشکیل می دادند که به صورت سرشماری نمونه گیریشدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ی خودارزیابی و فرم های اطلاعاتی بیمارستا ن ها بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزار20SPSS استفاده گردید.یافته ها: بر اساس نتایج این بررسی 82.5 % افراد، سابقه ی پست مدیریتی نداشته و 1.87 % آنان هیچ دوره ی مدیریتینگذرانده بودند. ماماها شایستگی های رهبری بالینی خود را در سطح خیلی بالا (میانگین: 3.52) ارزیابی کردند. در سطوح 2 و3 بیمارستانی، تفاوتی در این خصوص دیده نشد. بین شایستگی های رهبری بالینی ماماها با میانگین شاخص های بیمارستاندوستدار مادر (شاخص سزارین، ایندا کشن، اپ یزیاتومی و استفاده از ب یدردی دارویی) همبستگی منفی وجود داشت.نتیجه گیری: سطح آمادگی و بلوغ سازمانی کارکنان در تعیین سبک رهبری سازمان موثر است و در صورت مناسب بودن آن،مدیران م یتوانند با حمایت و تشویق و برقراری ارتباط مناسب با کارکنان، از توانایی ایشان برای اخذ تصمیمات بهتر و ارتقاءکیفیت خدمات بهره ببرند.

Keywords:

رهبری بالینی , ماما , بیمارستان دوستدار مادر , کیفیت خدمات