انسان در پرتو آراء فلاسفه اربعه (فارابی، ابن خلدون، صدرالمتالهین و ابن عربی)

انسان شناسی بمثابه نامی نوین بر تاملاتی کهن، از مهمترین حوزه های اندیشه بشری است که تطورات معتنابهی داشته است. پژوهش حاضر در پی بررسی تطبیقی تاملات انسان شناسانه در اندیشه فحول فلاسفه اسلامی است و به همین دلیل از میان تمام فلاسفه نام دار مسلمان چهار تن برگزیده شده اند. انسان در اندیشه این فلاسفه اربعه به تاسی از آموزه های الهی اسلام، در دو ساحت جان و تن مورد تامل واقع شده است به عبارت دیگر ولو آنکه تن شناسی انسان، موضوع تفلسف نبوده است اما این فلاسفه آن را نیز مغفول نگذارده اند. تطبیق اندیشه فلسفی فحول اربعه از یک سو نمایانگر تنوع و وسعت تاملات در جهان اسلام و از سوی دیگر بیانگر عمق اهمیت انسان در این جهان تمدنی است.

Keywords:

انسان شناسی فلسفی , فارابی , ابن خلدون , صدرالمتالهین , ابن عربی