بررسی اپیدمیولوژیک افسردگی افراد مبتلا به سرطان در بیمارستان امام حسن مجتبی (ع) شهرستان دزفول در سال 1397

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 414

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

RCMED01_178

تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1398

Abstract:

سابقه و هدف: یکی از بیماریهای مزمنی که خطر ابتلا به افسردگی را در شخص افزایش می دهد، ابتلا به انواع سرطان هاست.افسردگی یکی از عوارض شایع بیماری های سرطانی و عامل خطر درکاهش میزان بقا و عامل مهمی در عدم قبول درمان از سویاین بیماران می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین اپیدمیولوژیک افسردگی در بیماران مبتلا به سرطان در بیمارستان امامحسن مجتبی (ع) شهرستان دزفول در سال 1397 می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، بیماران مبتلا به سرطان در بخش انکولوژی بیمارستان امام حسن مجتبی (ع)شهرستان دزفول درسال 1372 به روش نمونه گیری در دسترس مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل چک لیست دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد افسردگی بک بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss22 و آزمون t مستقل، آنوا و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. یافته ها: در این مطالعه 100 مراجعه کننده با میانگین سنی 16/09±53 وارد مطالعه گردیدند. از این تعداد 48 درصد زن و بقیه مرد، 71 درصد متاهل و بقیه مجرد، 65 درصد شهری و بقیه روستایی بودند. میانگین نمره افسردگی 11±18 بوده است، کهبیانگر افسردگی خفیف می باشد. بین میزان افسردگی و محل سکونت، وضعیت تاهل، نوع عارضه، مدت درمان و نوع درمان ارتباطآماری معنی دار بود (P<0/05) بین میزان افسردگی و جنسیت تفاوت آماری معنی دار نبود (P> 0/05). بین میزان افسردگی، سن و تعداد دفعات جراحی همبستگی مثبت و معنی دار بود (P=0) بین میزان افسردگی و تعداد دفعات بستری همبستگی منفی و معنی دار آماری مشاهده شد. (r=0/08)(P=0).نتیجه گیری: نتایج نشان داد میزان افسردگی در این بیماران خفیف بوده است. با توجه به اهمیت پذیرش درمان توسط اینبیماران، جلسات مشاوره روان همزمان با درمان جسمی و برنامه ریزی جهت پیشگیری از پیشرفت به سمت افسردگی متوسط وشدید ضروری است. لذا پیشنهاد میگردد با انجام مطالعات گسترده تر و تشخیص عوامل خطر، از پیامدهای این اختلال جهت بهبودروند درمان جلوگیری کرد.

Authors

مهسا سلیمانی

دانشجوی کارشناسی مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، دزفول، ایران

یعقوب مدملی

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری داخلی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی

شهناز شهبازگلابی

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری داخلی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی