رابطه بین بی عدالتی سازمانی و انواع سکوت کارکنان بیمارستان ولیعصر بروجن

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 433

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SPCONF04_063

تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1398

Abstract:

زمینه و هدف: امروزه در بسیاری از سازمان ها شاهد امتناع کارکنان از ارائه عقیده ها و نظرات خود در مورد مشکلات سازمانی هستیم و در سازمان ها جوی بوجود آمده است که اغلب موجب می شود، کارکنان احساس کنند عقیده ی آن ها با ارزش نبوده و باعث می شود که کارکنان را از صحبت کردن باز دارد. این پدیده تحت عنوان پدیده ی سکوت سازمانی مورد بررسی قرار می گیرد. بی عدالتی در سازمان عاملی برای تشدید این پدیده محسوب می شود. اگر مدیری برای ایده های کارکنانش ارزش قائل نباشد پس دیگر نمی شود به آن سازمان اعتماد کرد در این صورت کارکنان تبدیل به مجری دستورات رئیس سازمان می شوند و بیشتر طول روز را مثل یک ربات به انجام وظایف ازپیش تعیین شده می پردازند. از این رو هدف این تحقیق تعیین رابطه میان بی عدالتی سازمانی و سکوت کارکنان بیمارستان ولیعصر بروجن می باشد.روش بررسی: این پژوهش از نوع تحلیلی، کاربردی و مقطعی است .ابزار مورد استفاده جهت جمع آوری داده های مورد نیاز، پرسشنامه است که پس از تایید پایایی و ثبات از طریق نمونه گیری تصادفی تکمیل گردید. سپس از طریق نرم افزار SPSS21 وLisre1 و روش های آزمون آماری توصیفی و تحلیل عاملی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های مدل معادله ساختاری 196 نفر کارمندان بیمارستان ولیعصر بروجن نشان داد بی عدالتی سازمانی رابطه معناداری با هر 4 نوع سکوت در سازمان داشته است.یافته ها: میان بی عدالتی در سازمان و انواع سکوت سازمانی در بیمارستان بروجن رابطه مستقیم وجود داشت نتایج نشان داد بی عدالتی در سازمان بیشترین تاثیر مستقیم را بر سکوت نوع دوستانه کارکنان بیمارستان بروجن داشت.نتیجه گیری: با تشویق کارکنان به ارائه ایده های مثبت و تشخیص مشکلات موجود و حذف رفتارهای نامطلوب، مانند سکوت کارکنان می توان سبب شد که کارکنان کارآمدتر عمل کنند. رفع بی عدالتی سازمانی مبتنی بر رفتار منصفانه است و تعیین کننده واکنش کارکنان به تصمیمات سازمان می باشد.

Authors

حامد صابری

کارشناس ارشد مدیریت صنعتی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، ایران

سعید ملک پور نقنه

کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه یزد، ایران