بازپژوهی پیرامون اصل توقیفی بودن عقود بر شمول شروط ابتدایی در فقه مقارن
Publish Year: 1397
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 1,377
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
SPCONF04_318
Index date: 24 June 2019
بازپژوهی پیرامون اصل توقیفی بودن عقود بر شمول شروط ابتدایی در فقه مقارن abstract
شرط در لغت به معنای الزام یک فرد بر انجام کار یا عملی مطابق با توافق طرفین قرارداد و در اصطلاح به معنای الزام و التزام آمده است. شرط ابتدایی نیز تعهدی است که یکی از طرفین (مشروط علیه) در مقابل دیگری (مشروط له) به عهده می گیرد، بدون اینکه ضمن عقدی از عقود باشد یا عقد مبتنی بر آن واقع شود. فقها در تحلیل صحت یا بطلان این شرط دارای اختلاف نظر می باشند.برخی همانند امام خمینی (ره) با بیان دلایلی این شرط را در زمره شروط صحیح بیان ننموده و برخی دیگر همچون آیت الله محقق داماد و شیخ انصاری آن را شرطی لازم الاتباع تلقی می نماید. اصل توقیفی بودن عقود پیرامون اصل حاکمیت اراده بر اراده متعاملین در درج هرگونه شرط مشروعی در قرارداد اشاره دارد. قابلیت شمول این اصل بر شروط ابتدایی علاوه بر تفسیر فقها در صحت یا بطلان شرط، بر ماهیت این اصل باز می گردد. به عبارتی آنچه تعیین کننده شمول اصل بر شرط می باشد ماهیت آن بر صحت و لزوم، لزوم یا عدم لزوم در موارد صیغه خاص یا شمول اصل بر موارد مصرح مغارسه یا مزارعه می باشد. فقهای مذاهب خمسه در این خصوص واجد اختلاف نظراتی می باشد. این پژوهش پس از بیان مفاهیم شرط و شرط ابتدایی به بیان ماهیت اصل توقیفی بودن عقود و ادله موافق و مخالف فقها در هر یک از حالات بیان شده می پردازد.
بازپژوهی پیرامون اصل توقیفی بودن عقود بر شمول شروط ابتدایی در فقه مقارن Keywords:
بازپژوهی پیرامون اصل توقیفی بودن عقود بر شمول شروط ابتدایی در فقه مقارن authors
مهدی ناصر
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه علوم قضایی
همایون نوایی
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه علوم قضایی
محمد امین طاهری تبار
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق ثبت اسناد و املاک دانشگاه علوم قضایی