ارتباط بین مورفولوژی ستون فقرات ناحیه توراسیک با بیماری اسکولیوز ادیاپاتیک

اسکولیوز بیماری سه بعدی انحراف ستون فقرات می باشد که در جوامع مختلف 3 تا 1/5 درصد افراد به این بیماری مبتلا هستند، بیماری اسکولیوز را می توان به انواع مادرزادی (به دلیل نقص در یکی از مهره ها ، نبود یک مهره و عدم جدایش بین مهره ها در زمان جنینی رخ می دهد)، عصبی- عضلانی بیمار دارای مشکلات سیستم عصبی متعددی است) و آدیاپاتیک (علل ابتلا به آن هنوز نا مشخص است) تقسیم کرد. پیشگیری از وقوع بیماری می تواند تبعات مبتلا شدن به بیماری و حاد شدن آن را کاهش دهد. بیماری اسکولیوز از لحاظ ظاهری و کیفیت زندگی تاثیر فراوانی بر بیماران دارد لذا لزوم طراحی یک مدل بیومکانیکی از انعطاف پذیری ستون فقرات و مقایسه نسبت ارتفاع دیسک بین مهره ای بر شعاع مهره های ناحیه سینه ای افراد سالم و بیمار، برای پیشگیری از وقوع این بیماری احساس می شود. تحقیق حاضر، امکان پیشبینی مستعد بودن افراد به مبتلا شدن به بیماری اسکولیوز را فراهم خواهد کرد و می تواند هزینه های گزاف ناشی از درمان دیر هنگام این بیماری را چه از لحاظ مالی و چه از لحاظ روانی به حداقل برساند. روش بررسی: این آزمون بر روی ستون فقرات ناحیه سینه ای ( T1تا T5) 1دختر و پسر نوجوان و جوان ایرانی مبتلا به اسکولیوز و یک گروه کنترل شامل 15 نفر از افراد سالم انجام شد. سن شرکت کنندگان بین 16 تا 25 سال و زاویه ی کاب در این بیماران کوچکتر از 30 درجه بود (هدف و تمرکز بر روی افرادی است که در مراحل اولیه ی بیماری قرار دارند و هنوز تحت درمان قرار نگرفته اند.) بلوغ اسکلتی گروه کنترل با استفاده از رادیوگرافی از مچ دست چپ آنها در روز تصویر برداری ام آر آی گرفته شده است. افرادی که اختلاف بین سن زمانی و سن استخوانی آنها بیشتر از دو برابر انحراف از استاندارد سن متوسط نرمال تعیین شده بود از گروه کنترل حذف شدند. برای محاسبات و تحلیل نتایج بدست آمده ، از نرم افزارهای Matlab و Spss استفاده شد. یافته ها: انحراف معیار دو پارامتر شعاع و ارتفاع دیسک بین مهره ای محاسبه گردید و با نتایج سایر تحقیقات مقایسه شد. در گروه کنترل انحراف معیار شعاع دیسک 0،0004و انحراف معیار ارتفاع دیسک 0.001 بود. در گروه اسکولیوز انحراف معیار شعاع دیسک 0.005 و انحراف معیار ارتفاع دیسک 0.0006 بود. این نتایج نشان از همگونی جامعه آماری انتخاب شده با شرایط در نظر گرفته شده مانند بازه سنی و وضعیت جسمانی عمومی دارد. با مقایسه نتایج این پژوهش با سایر تحقیقات انجام شده مانند مطالعه رن (wren) و همکاران اختلاف قابل توجهی بین انحراف معیار استاندارد داده های دموگرافیک و ویژگی های آنتروپومتریک نمونه آماری انتخاب شده مشاهده نشد. بنابراین نیازی به در نظر گرفتن شرایط بیشتر برای نمونه آماری مانند رنگ پوست و نژاد وجود نداشت. با توجه به ضریب معناداری آزمون من ویتنی وجود رابطه معنادار بین متغیرهای تحقیق در دو گروه سالم و بیمار بررسی می شود. از بالا بودن ضریب معناداری (ضریب معناداری بیشتر از 0٫05) در متغیرهای سن، قد، وزن و شاخص توده بدنی نتیجه میگیریم که عوامل در بین دو گروه تفاوت قابل توجهی ندارد. بنابراین شرایط دموگرافیک و آنتروپومتریک شرکت کنندگان در آزمایش روی مقایسه ابعاد دیسک بین مهره ای اثر قابل توجه نداشته است. ضریب معناداری پارامتر شعاع تمام دیسک های بین مهره ای (دیسک اول تا پنجم) کمتر از 0٫05 است و این موضوع نشان دهنده تفاوت قابل توجه بین دو گروه سالم و بیمار است. ضریب معناداری پارامتر ارتفاع دیسک های بین مهره ای به جز دیسک پنجم نیز کمتر از 0٫05 است و این موضوع نشان دهنده تفاوت قابل توجه بین دو گروه سالم و بیمار است. در واقع، میتوان گفت بین ابعاد دیسک های بین مهرهای ناحیه سینه ای و احتمال ابتلا به ناهنجاری اسکولیوز ارتباط معناداری مشاهده گردید (.Asymp Sig < 0 . 05). نتیجه گیری: پارامتر نسبت ارتفاع به شعاع دیسک های بین مهره ای بین دو گروه افراد سالم و مبتلا به اسکولیوز تفاوت معناداری دارد. بنابراین می توان از این پارامتر به عنوان یکی از پارامترهای پیش بینی احتمال پیدایش ناهنجاری اسکولیوز در سنین پایین استفاده کرد. علاوه بر تفاوت معنادار نسبت ارتفاع به شعاع دیسک های بین مهره ای بین دو گروه نمونه های این پژوهش، بررسی زاویه بین دو مهره در خم شدن جانبی در مدل بیومکانیکی و مجموع زوایای بین مهره ها نشان میدهد که بین حداکثر زاویه خم شدن جانبی مدل بیومکانیکی در دو گروه سالم و بیمار تفاوت معنادار وجود دارد

Keywords:

زاویه کاب , اسکولیوز , ارتفاع دیسک بین مهره ای , شعاع مهره , سن زمانی , سن استخوانی