ارگونومی شنیداری، کاربری گسترده، رویکردی بالقوه

ارگونومی شنیداری یا Auditory Ergonomics دانشی است عملکردی، مبتنی بر ادراکات حاصل از حس شنوایی که در فعالیت های انسانی به خصوص در محیط های کاری، کاربرد فراوانی دارد. تعریف مورد نظر این مطالعه با رویکرد عوامل انسانی و در موضوعاتی همچون ارزیابی عملکرد درک صدا و توانایی شنیدن در انسان، آوایش (sonification)، طراحی نمایشگرها و هشداردهنده های شنیداری و غیره نمود می یابد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی مهمترین ملاحظات و حیطه های پرکاربرد در مطالعات ارگونومی در نشانگرها و هشداردهنده های شنیداری صورت گرفته است. مقالات مورد بررسی با جستجوی کلید واژه های Auditory ، Warning displays ، Human factor و Ergonomics که محدود به مقالات انگلیسی نمایه شده در خلال سال های 1970 تا 2017 در چهار پایگاه الکترونیکی - اطلاعاتی pubmed , web of science ، Science direct و Springer بودند استخراج شده است. دسته بندی موضوعی و محتوایی مقالات را در می توان در 5 دسته جای داد: 1) کاربرد هشداردهنده ها و نمایشگرهای شنیداری در ایمنی، 2) طراحی هشداردهنده ها و نمایشگرهای شنیداری، 3) نگاه ارگونومیک به هشداردهنده ها و نمایشگرهای شنیداری، ع) نشانگرها و هشداردهنده های مورد استفاده در پزشکی و 5) ایده های خلاقانه در استفاده از هشداردهنده ها و نمایشگرهای شنیداری. هشداردهنده های شنیداری نقش مهمی در جلب توجه و نیز انتقال اطلاعات در بسیاری از محیطهای کاری از جمله بیمارستان ها، هواپیماها، کارخانه ها و ساختمان ها دارد. اگرچه استانداردهای متعددی برای طراحی مناسب هشداردهنده ی شنیداری وجود دارد، در عمل این نشانگرها به شکل نامناسبی نصب و مورد استفاده قرار می گیرند. به طور کلی محققان معتقدند نمایشگرهای شنیداری می توانند به عنوان متمم نشانگرهای دیداری با کاستن از بار شناختی و افزایش عملکرد بر برخی محدودیت های شناختی انسان در وظایف پیچیده فائق آیند.

Keywords:

ارگونومی شنیداری , هشداردهنده و نشانگر , فاکتورهای انسانی , ایمنی