احصا و توزین عوامل موثر درونی در توسعه ی ماکرگونومی با استفاده از روش آنتروپی شانون و بومی سازی مدل دیوید. سی کاپل

برنامه ریزی برای آینده هر رشته علمی نیازمند فهم صحیحی از عوامل موثر بر وضعیت آن است، در این پژوهش با استفاده از شیوه ای علمی به شناخت، احصا و توزین این عوامل بصورت علمی پرداخته شده. روش: این پژوهش پژوهشی تلفیقی است، در فاز نخست با استفاده از مرور منابع مدلی که بر عوامل موثر بر آینده ارگونومی تاکید کرده باشد را یافته و سپس با استفاده از شیوه تحلیل کیفی دلفی در پنل تخصصی طی چهار گردش آنرا بومی سازی و سپس از طریق آنتروپی شانون به توزین آن میپردازد در مرحله اول این پژوهش از مدل دیوید سی کاپل استفاده شده. یافته ها: زمینه های آموزشی، (زمینه های پژوهشی، حاکمیت (دولت)، منادیان تغییر، دانشمندان، کارشناسان و ارزیابان به عنوان شش عامل درونی موثر بر وضعیت آینده ماکروارگونومی شناخته شد، پس از توزین به شیوه آنتروپی شانون وزن هریک از عوامل ( از یک) به این شرح بدست آمد:ارزیابان و کارشناسان 0/196، دانشمندان ماکروارگونومی 0/057، دولت و سیاستگزاران 0/269، زمینه های پژوهشی0/326، زمینه های آموزشی 0/064، منادیان تغییر0/088 که این امر نشان از اهمیت جایگاه هریک در نگاه پنل تخصصی منتخب دارد. نتایج : موارد درونی موثر بر آینده ارگونومی در سطح جهان بر اساس مرور مطالعات و عوامل موثر بر آینده ماکروارگونومی در ایران بدست آمد، مدل سی کاپل پیرامون آینده ارگونومی با استفاده از روش دلفی برای زیرشاخه ماکرو و برای ایران بومی سازی شد، وزن هریک از معیارها اهمیت و اولویت آن با استفاده از روش شانون و بهرگیری از پنل تخصصی مورد محاسبه قرارگرفت.

Keywords:

ماکروارگونومی , آینده ارگونومی , دلفی , آنتروپی شانون