ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از کار بافندگی در کار با فان شهرستان میبد

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 510

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

BEMED03_227

تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1398

Abstract:

: شرایط کار در صنعت کاربافی باعث شده اختلالات اسکلتی- عضلانی (MSDs) از جمله مشکلات شغلی شایع در این حرفه به حساب می آید و بعلت توجهی که سالهای اخیر به این صنعت در کشور شده است ، پیشگیری از وقوع MSDs می تواند تاثیر مهمی در اقتصاد، تولید و افزایش درآمد ملی داشته باشد. به این منظور تحقیق حاضر با هدف تعیین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در اندام های گوناگون کاربافان، ارزیابی پوسچر کاربافان ، تعیین ریسک فاکتورهای ارگونومیک و فردی موثر در وقوع اختلالات اسکلتی- عضلانی صورت گرفته است. روش بررسی: این مطالعه یک بررسی مقطعی از نوع توصیفیتحلیلی بوده که به ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از کار بافندگی بر روی 152 نفر از کاربافان شهرستان میبد پرداخته است. با استفاده از ابزار گردآوری اطلاعات که عبارت بود از پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک و شغلی، پرسشنامه ناراحتی اسکلتی عضلانی کرنل CMDQ و BODY MAP میزان اختلالات اسکلتی- عضلانی مورد بررسی قرار داده سپس با فیلم برداری از روند کار کاربافان و وضعیت بدنی آنان و با بررسی فیلم ها با استفاده از نرم افزار OCRAبه هر وظیفه کاری نمره ی پوسچر اختصاص داده شد. در پایان آنالیز داده ها توسط آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و t - Test با استفاده از نرم افزار SPSS-20 انجام گرفت. یافته ها: نتایج بررسی ها با استفاده از پرسشنامه CMDQ و ارزیابی ناراحتی و Ocra نشان داد بیشترین توزیع فراوانی ناراحتی اسکلتی عضلانی در اندام های مختلف بدن در کاربافان مربوط به گردن ،نشیمنگاه ، ران ها، زانوها بوده است و میانگین شاخصocra برابر با 3٫65 است که نشان دهنده آن است که بیشتر کاربافان در معرض خطر بالا هستند و در ناحیه قرمز قرار دارند که طبق آمار 1/3 ٪ افراد در معرض خطر ناچیز و بی اهمیت و 32٫2 ٪ از افراد در معرض خطر کم و اندک و64/4%از افراد در معرض خطر بالا بودند از ای رو بررسی ها نشان دادند درصد مواجهه ب خطر سطح ، به مراتب بیشتر از بقیه سطحها می باشد از این رو این ایستگاه کاری نیازمند اقدام اصلاحی سریع می باشد و همچنین نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که امتیاز ناراحتی های اسکلتی عضلانی در تمامی ناحیه ی ارزیابی شده به جز گردن، شانه چپ و قسمت فوقانی پشت با امتیاز OCRA دارای رابطه آماری معنادار و مستقیم میباشد ( % 0٫05P) نتیجه گیری: براساس نتایج شاخصهای OCRA ، کاربافان از نظر ریسک ابتلا به صدمات اسکلتی عضلانی در رده های بالایی قرار دارند که نشان دهنده محیط کار و شرایط کاری نامناسب آنها است که این عامل نشان دهنده ضرورت انجام اقدامات اصلاحی است و همچنین روش OCRA را می تواند به عنوان یک روش مناسب برای بررسی ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی- عضلانی در کاربافان به کار برد. :

Authors

ویداسادات انوشه

دانشجوی کارشناسی ارشد ارگونومی ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد

حسین فلاح

دانشجوی دکتری تخصصی ارگونومی ، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز

مهسا عسکری

دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد

مجید زرین کفش

دانشجوی کارشناسی ارشد ارگونومی ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد